ီဂီတအေျခခံအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာအပိုင္း(၂)

ကိုကိုးတစ္ေယာက္ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚ ကေနေပ်ာက္ေနတာ ႏွစ္ပတ္နီးပါးရွိသြားပါျပီ။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ပရုပ္ဆီလူးလို့မရတာပဲေပါ့ဗ်ာ။ ခုမွ ေတေဇာဘမ္းေလး တစ္ခုရလို့ အေျပးအလြွားတင္လုိက္ရတာပါ။ ေဇေျပာသလို ေရြွျပည္ၾကီးကဘေလာ့ေရးသူေတြမွာ ပရုပ္ဆီေလးမရလုိက္နဲ့ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ေလာက္ေနရင္ ၾကြက္ကခ်ီသြားျပန္ေရာ။ ကိုကိုးတို့မွာ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရဆိုတဲ့ ဘဝကိုေရာက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ပရုပ္ဆီေၾကာင့္ ဘေလာ့ပို့စ္ေတြ မမွန္တာ အတင္က်ဲေနတာမ်ားရွိခဲ့ရင္ စိမ္းကားမသြားၾကပါနဲ့၊ နားလည္ဖတ္ရွဴ႕ေပးၾကပါလုိ့ ........ ဒီေန့ေတာ့ အရင္အဆက္ကေလးတင္မယ္ေနာ္။.................................။

ျမန္မာမွဴ႕သီခ်င္းၾကီးေတြဟာ ဆိုလိုက္ျပီမ်ားဆိုရင္ျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထတဲ့အထိ ၾကည္နူးမွဴ႕၊ စိတ္ေအးခ်မ္းမွဴ႕ေတြကိုေပးနုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အရင္ေျပာခဲ့တဲ့ ဂီတဥပေဒအေၾကာင္းကို ျပန္ေကာက္ပါ့မယ္ဗ်ာ။ သီခ်င္းဆိုျပီဆိုရင္ ပထမဆံုး ပင္ကိုယ္အသံရွိရပါတယ္။ အနုပညာမွာ တျခားပညာေတြနဲ့မတူတဲ့အခ်က္က ပါရမီရွိမွ ေအာင္ျမင္နိုင္ပါတယ္။ ဂီတပညာမွာ ပင္ကိုယ္အသံမရွိရင္ ဆိုရအေတာ္ခက္ပါတယ္။ မဟာဂီတသီခ်င္းၾကီးေတြဆိုတဲ့အခါမွာ ပိုသိသာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြေတာ့ရွိပါတယ္။ ပင္ကိုယ္အသံေကာင္းေပမယ့္ မဆိုတတ္တဲ့အခါက်ေတာ့ အသံေတြဟာ တစ္မ်ိဳးၾကီးေတြျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ သီခ်င္းဆိုတဲ့အခါမွာ စည္းခ်က္က်က် ၀ါးခ်က္က်က် ဆိုတတ္မွ နားေထာင္ရတာအဆင္ေျပပါတယ္။ စည္းမညီ၊၀ါးမညီဆိုလုိ့ကေတာ့ အဲဒီသီခ်င္း တစ္၀က္တစ္ ပ်က္နဲ႕ထိုးရပ္သြားတတ္ပါတယ္။ ကိုကိုးပထမဆံုး အဆိုပညာ သင္တုန္းကလည္း စည္းမသိတတ္ ၀ါးမသိတတ္နဲ့ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္ခဲ့တာပါ။ ဆရာေတြေကာငး္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဒီအေျခအေနေရာက္တဲ့အထိ အဆင္ေခ်ာခဲ့တာပါ။ 

က်ြန္ေတာ္တုိ့ျမန္မာေတြရဲဲ႕ မဟာဂီတကိုဆိုတဲ့အခါမွာ အေျခခံစည္းနဲ့၀ါးက မပါမျဖစ္ပါရပါတယ္။ အဲဒီမွာ စည္း၀ါးနိုင္ေအာင္ မထိန္းနိုင္ရင္ ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာပါပဲ။ သီခ်င္းၾကီးတစ္ပုဒ္ ဆိုတဲ့အခါမွာ ဂီတစည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္ျပီး စည္း၀ါးပိုင္နိင္မွ သီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး သီခ်င္းဆိုျပီဆိုရင္လည္းစိတ္ျငိမ္ရပါတယ္။ စိတ္မျငိမ္လို့ စိတ္ကဟိုေရာက္ဒီေရာက္ဆိုရင္လည္း သီခ်င္းေတြေမ့ျပီး ဆက္ဆိုမရျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ဆိုတဲ့အခါမွာလည္း အသံေနအသံထား၊ အသံအျဖတ္အေတာက္ အဆြဲအငင္ အရစ္အသိမ္း အပင့္အရွိုက္ ေတြကို လိုသလို အသံုးျပဳနုိင္ရပါတယ္။ အခုလက္ရွိ အဆြဲအငင္ အပင့္အရွိုက္ေနရာမွာ သူမတူေအာင္ထူးခ်ြန္တဲ့ အဆိုေတာ္ၾကိးကေတာ့ အထင္ကရ အေမေဒၚရီရီသန့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အေမျပန္ဆို ထားတဲ့ ေဇယ်ာကမ္းအလွပန္းခ်ီဆိုတဲ့ သီခ်င္းဟာ အေမ့ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ေပၚလြင္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အဆိုသမားတစ္ေယာက္ဟာ ပင္ကိုယ္အသံလည္းရွိရမယ္၊ ဂီတဥပေဒနားလည္ရမယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ဟန္နဲ့လည္း ထိုးေဖာက္နိုင္ရမယ္၊ ပါရမီလည္းပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္ပဲေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္ျပီး မဟာဂီတသီခ်င္းၾကီးေတြဆိုတဲ့အခါမွာလည္း ဆိုဟန္ေတြက သီခ်င္းအမ်ိဳးအစားအလိုက္ ကြာျခားမွဴ႕ေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သီခ်င္းအမ်ိဳးအစားအလိုက္ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆိုဟန္ကိုလည္း အလိုက္သင့္ေျပာင္းတတ္ရပါတယ္။ ဥပမာ သီခ်င္းခံကိုဆိုတဲ့ အခါ အသံႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးနဲ့ဆိုလို႕မရသလို ပတ္ပ်ိဳးသီခ်င္းဆိုတဲ့အခါမွာလည္း အသံကို ေထာင့္ေတာင့္ေတာင့္ၾကီး ဆုိမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လိုမွနားေထာင္ လုိ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပတ္ပ်ိဳးသီခ်င္းေတြမွာဆိုရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အပုိဒ္သံုးပိုဒ္ပါေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ပထမဆံုးတစ္ပုိဒ္မွာ ပတ္ပ်ိဳးပိုဒ္၊ ဒုတိယပိုဒ္မွာ ရတုပိုဒ္၊ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကေတာ့ သျဖန္ပိုဒ္ဆိုျပီး ပါေလ့ရွိပါတယ္။ ပတ္ပ်ိဳးပိုဒ္ကို ဆိုတဲ့အခါမွာ အဆြဲအငင္၊ အရစ္အသိမ္းနဲ့တကြ ပတ္ပ်ိဳးရဲ႕ရသေပၚေအာင္ ဆိုနိုင္မွ နားေထာင္လုိ့ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒီအပိုဒ္ျပီးရင္ေတာ့ ရတုအပိုဒ္လာပါျပီ ၊ရတုအပိုဒ္ကေတာ့ ၾကိဳက္တတ္တဲ့သူအတြက္ ဆိုလို့အေကာင္းဆံုးအပိုဒ္ပါ။ သူကေတာ့ ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းေလးနဲ့ အရမ္းဆိုလုိ့လည္းေကာင္း နားေထာင္လုိ့လည္းေကာင္းပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုးဥပမာျပရမယ္ဆိုရင္ စိုးစႏၵာထြန္းဆိုထားတဲ့ ဗုဒၶေမတၱာပန္း သီခ်င္းဆိုရင္ ဒီဘက္ေခတ္လူငယ္ေတြက အစသိၾကပါတယ္။ အဲဒါ ရတုအမ်ိဳးအစား သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ။ ဒါနဲ့ သတိရလုိ့ေျပာလုိက္ဦးမယ္။ ဘန္ေကာက္ေရာက္ အဆိုေတာ္ အတီးေတာ္ၾကီး ေဇ့လိုေတာ့ ဘန္ေကာက္သူေလးေတြအနမ္းမခံရဘူးေပါ့ေနာ္။ ေဇကေတာ့ ေျပာဖူးပါတယ္။ က်ြန္းက်ြန္းပိုင္သ သီခ်င္းကို စႏၵယားနဲ့တီးျပတာ ဘန္ေကာက္သူေလးေတြ နမ္းတာ ခဏခဏခံရတယ္တဲ့ ။ အားက်လုိက္တာေနာ္။ ကိုယ့္မွာေတာ့ ဆိုျပလုိ့ေတာင္ဘယ္သူမွနမ္းမဲ့သူမရွိ။ အဟဲ ....။

အဲ ရတုပိုဒ္ျပီးျပီးဆိုရင္ေတာ့ သျဖန္ပိုဒ္ေပါ့ဗ်ာ။ သျဖန္ပိုဒ္ေရာက္မွ ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာဗ်ိဳ႕.။ ကိုကိုးတုိ့ျပိဳင္ပြဲတုန္းက ျမိဳင္ေျခစံုသာပတ္ပ်ိဳးမွာဆိုရင္ ပတ္ပ်ိဳးပုိဒ္နဲ့ ရတုပိုဒ္ကို အေမတင္တင္ျမ ဆုိထားတာပါ။ ေအာက္ဆံုးပုိဒ္ျဖစ္တဲ့ သျဖန္ပိုဒ္ကိုေတာ့ ဦးဝင္းဦးနဲ့ ေမတင္တင္ျမႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ဆိုထားတာပါ။ ပတ္ပ်ိဳးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္မွာဆို ပတ္ပ်ိဳးပိုဒ္ထက္ကို သျဖန္ပိုဒ္က ပိုျပီးပညာသားပါပါတယ္။ ဆိုဟန္ကလည္း ထူးျခားပါတယ္။  အဲေတာ့ သျဖန္ပုိဒ္ကိုပိုင္ေအာင္ဆိုနိုင္ျပီရင္ေတာ့ တစ္ပုဒ္လံုးကိုရသ ေလာက္နီးပါးျဖစ္သြားပါျပီ။

အပိုင္း(၃)ဆက္ေရးပါဦးမည္။

စာေရးသူ...ကိုကိုးအိမ္