ဒီကေန႕ အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ႕ အမိတကၠသိုလ္ ရတနာပံုကို တစ္ခါတစ္ေခါက္ ေရာက္ခဲ့ျပန္ပါပေကာ... ေက်ာင္းသားဘ၀ကသိပ္မထူး ျခားခဲ့ေပမယ့္ အခုတစ္ခါ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ အလို.. လြမ္းစရာေတြနဲ႕ ျပည့္ေနပါပေကာ.. စာသင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ဆရာမေဟာင္းေတြ ဆရာေဟာင္းေတြ၊ ေက်ာင္း ကန္တင္းက အေဒၚၾကီး၊ ဦးေလးၾကီးေတြ၊ ေရခဲေရသည္ေတြ၊ မိတၱဴဆိုင္ေတြ လြမ္းစရာေတြနည္းတာမွ မဟုတ္ပဲေကာ.. ေက်ာင္းထဲမွာတုန္းကေတာ့ ဆရာမေတြ တျခားပီအိပ္ခ်္ဒီတက္ေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ျပီး စကားေတြေဖာင္ေနတာနဲ႕ လြမ္းစရာရယ္လို႕ မျမင္မိေပဘူးကိုး.. အဲ.. ေက်ာင္းက ျပန္လာေတာ့မွ လြမ္းစိတ္ေပၚလာတာနဲ႕ ေက်ာင္းၾကီးကေတာ့ က်န္ခဲ့ျပီ.. ေရာက္တဲ့ေနရာ ရိုက္ဦးမွဆိုျပီး အျပန္လမ္းက တမာတန္းကို ေရာက္မွပဲ ရိုက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.. အခု တင္ေပးလိုက္တာကေတာ့ အလြမ္းေတြနဲ႕ တမာတန္းၾကီးပါ.. ေနာက္ျပီး ႏွလံုးသားတစ္ခု ခတၱခဏေပ်ာက္ဆံုး ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လြမ္းတတ္ၾကတာ လူသားဆန္ျခင္းပဲေလ.. ခုလည္း ကြ်န္ေတာ္ လူသားဆန္တဲ့ ႏွလံုးသားေလ ခတၱေပ်ာက္ဆံုးခ်ိန္မွာ အလြမ္းမ်ားစြာနဲ႕ တင္ျဖစ္လိုက္တဲ့ ဒီပို႕စ္ေလးပါ... အားလံုး လြမ္းေမာျခင္းနွလံုးသားေလးကို ခံစားၾကည့္ၾကပါခင္ဗ်ာ...
ဒီပံုေလးကေတာ့ တမာတန္းေအာက္က ေရအိုးစင္ေလးပါ သြားတိုက္ေဆးေၾကာ္ျငာမဟုတ္ပါ.. ေတာ္ၾကာ ရွိုင္းသြားတိုက္ေဆးက ေၾကာ္ျငာခ လာေပးရင္ေတာ့ မျငင္းပါ.. ဟိဟိ
ဒီပံုေလးကေတာ့ ရန္ကုန္၊မႏၱေလး အျမန္လမ္းမၾကီးေပၚမွာပါ...
--
ဒီအိမ္ေလးကေတာ့ ၾကိဳက္လြန္းလို႕ကိုရိုက္ယူလာတာ.. အိမ္ေဆာက္ရင္ ဒါမ်ိဳးေလးေဆာက္မယ္.. (အိမ္ရွင္က အလန္႕တၾကားနဲ႕ၾကည့္ေနတယ္.. ဟိဟိ ဆိုးသူလုပ္လာတာ)
ဒီပံုကေတာ့ ခြဲခြာေနရတဲံ ႏွလံုးသားေလးအတြက္ စိတ္ေျဖရာေပါ့..မႏၱေလးက ၈၂လမ္း၊ ၃၈x၃၉ၾကား၊ ေရႊ၀ါထိုင္းစားဥယ်ာဥ္ အေပၚဆံုးထပ္ ေကာ္ဖီဂါးဒင္းပါ.. အတြဲေလးေတြနဲ႕ အရမ္းထိုင္လို႕ေကာင္းတဲ့ေနရာေလးပါ.. အပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြၾကားမွာ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးေတြ ကိုယ္စီနဲ႕ ကာပူခ်ီႏို ေကာ္ဖီေလး ေသာက္ရင္း ျပင္းရွရွ အခ်စ္ရဲ႕အရသာကို အျပည့္အ၀ခံစားႏိုင္မယ့္ ေနရာေလးပါ.. ကိုယ္ေတြ႕ ကိုယ္ေတြ႕ (အဟီး... ေၾကာ္ျငာခေတြ ဘယ္ေလာက္ေပးခ်င္ ေနမွန္းမသိ.. )
ဒီပံုေလးကေတာ့ ခ်စ္သူတို႕အတြက္ ထိုင္ခံုပံုဆန္းဆန္းေလးေတြပါ.. အလြမ္းေျပေကာ္ဖီေသာက္ရင္းေပါ့
ဒီလိုမ်ိဳး ခံုတြဲေလးေတြလည္းရွိတယ္ေလ.. ရိုမန္းတစ္ဆန္ဆန္ေလးေပါ့.. ဆြဲေဆာင့္ေနျပီ.. ပါလာေတာ့မယ္.. ဟိဟိ
ဒါကေတာ့ အေပၚစီးကရိုက္ထားတာပါ.. ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား .. အပင္ေလးေတြကြယ္ေနေတာ့ေလ.. ခ်စ္သူကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေမႊးေမႊးေပးလို႕ ရတာေပါ့....
ခ်စ္သူေလးနဲ႕ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း၊ ခ်စ္စကားေလးေတြ ေႏွာရင္း အေ၀းဆီေငးလို႕ ရွဴ႕ခင္းေလးေတြလည္း ၾကည့္ႏိုင္ေသးတယ္ေနာ္.... အင္း ေျပာေနရင္းေတာင္ အလြမ္းက ပိုျပီးပီျပင္လာသလိုပဲ... အဟင့္.. ရႊတ္.. ဘတ္(သတိ-ႏွပ္ေခ်းညွစ္သံ)
ေရးစရာမရွိေတာ့လည္း အလြမ္းတစ္ခုေတာင္ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေသးတယ္ေနာ္...
ခံစားတင္ျပသူ.... ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး)
စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သြားေသာ အလြမ္းတစ္ရက္စာ
|
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 ေယာက္ကစာမူခေပးသြားပါတယ္:
မွ်ေဝေပးတာ ေက်းဇူးပါပဲ ေရာက္ရင္သံားၾကည့္လုိက္မယ္၊
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးေတာ႔ ၾကိဳက္သကြယ္
ထိုင္စရာလူ ရွာျပီး လာထုိင္ဦးမွ း)
တဂ္ပိုစ္႕ေလးကို အခ်ိန္နည္းနည္းေပးပါဦးေနာ္
ေျဖးေျဖးမွ ေရးမယ္ေလ
ရတယ္ဟုတ္ ..
ကိုကိုးအိမ္လည္း အတြဲေလးနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ အျမဲထိုင္ျပီး စာထဲမွာပါတဲ႔အတိုင္း ဆနၵျပည္႕ပါေစ း)
ေမာင္ကိုးအိမ္ေရ
ဓါတ္ပံုေလးေတြ ၾကည့္ေနတယ္ ေမာင္ကိုးေရ..ဒီလိုပဲ အဘိုးႀကီးျဖစ္ရင္ ပိုလြမ္းလိမ့္မယ္..အလုပ္သြားေတာ့မယ္..ဘိုင္ပါ..
မေရာက္ဖူးေပမဲ့ ၾကည္ႏွဴးစရာဓါတ္ပံုေတြလို႕ ဆိုပါရေစ..
စိန္ပန္းေဗဒါ (၈၈)
ေၾသာ္ ..လက္စသတ္ေတာ့
သူ ့အသည္းေလးကို ေခၚေခၚလာတာ ဒီဆိုင္ကိုး ..
အပင္ေတြ ကြယ္ေနေတာ့ အရိပ္ရတယ္ဆိုၿပီး ..:)
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
အုပ္ႀကီး
အတြဲေတြထိုင္တဲ့ေနရာေလးလုပ္ထားေပးတာမိုက္တယ္ဗ်ာ။ လာခံစားသြားပါတယ္။
Post a Comment