ျပိဳင္ပြဲကလည္းဆံုးကိုမဆံုးနိုင္ေတာ့ဘူးလုိ့ေျပာၾကမယ္ထင္ပါရဲ႕။ အဟဲ ၾကံဳခဲ့ရတာေလးေလာက္ကို ေဘာ္ဒါၾကီးတုိ့ကို မ်ွေ၀ခ်င္လြန္းလုိ့ မေနနုိင္မထိုင္နုိင္ေရးျဖစ္လိုက္တာပါ။
ဒီပံုေလးကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္တိရိစၦာန္ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ေမာင္ကိုးတစ္ေယာက္ ခ်င္း၀တ္စံုနဲ့ ရိုက္ထားတဲ့ ပံုပါ။ ေနျပည္ေတာ္တိရိစၦာန္ဥယ်ာဥ္ဖြင့္ျပီး ေျခာက္လေလာက္ေပါ့။ ေနရာကေတာ ဆင္စခန္းမွာပါ။
ဒီလိုန့ဲ တိုင္းအဆင့္ျပိဳင္ပြဲေန့ကိုေရာက္လာခဲ့ေရာဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ျပိဳင္ပြဲကို မန္းတေလးတကၠသိုလ္ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ အေဟာင္းၾကီးမွာ က်င္းပတာပါ။ 2008 ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ စတာပါ။ အရမ္းလည္းေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ တကၠသိုလ္ေပါင္းစံုက ညီကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ့ဆံုစည္းရတာ။ တကၠသိုလ္ေပါင္း ေျခာက္ခု ခုႏွစ္ခုေလာက္ရွိပါတယ္။. အဲမွာ ျမန္မာရွဴ႕ခင္း သီခ်င္းေလးကိုျပိဳင္ပြဲေတြမစခင္မွာ ဖြင့္ထားတာ အရမ္းၾကည္နူးစရာေကာင္းပါတယ္။ မန္းတေလး တကၠသိုလ္နယ္ေျမလည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ မိန္းထဲမွာ စိမ္းစိမ္းစိုိစိုနဲ့အရမ္းၾကည္နူးရပါတယ္။ မနက္ကိုးနာရီထိုးျပီဆိုတာနဲ့ အေနာင္ဇာက အခမ္းအနားစတင္ေၾကာင္းေၾကျငာပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ တိုင္းမွဴးေတြနဲ့ လူၾကီးေတြေျပာစရာရွိတာေျပာျပီး အကျပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကပါတယ္။ သူတုိအကျပိဳင္ပြဲ၀င္ေနတဲ့အခ်ိန္ ကိုကိုးတုိ့က စာေမးပြဲခန္း၀င္ျပီး အေရးျပိဳင္ၾကရပါတယ္။ ေရးတယ္ဆိုတာ နိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးျပဳေတးေတြေရးရ တာပါ.။ တိုင္းအဆင့္မွာဆို သံုနာရီနဲ့ အျပီးေရးရပါတယ္။ သီခ်င္းေရး သံစဥ္ထည့္ ႏုတ္စ္ထုတ္ျပီး အခန္းေစာင့္ ဆရာကို အပ္ခဲ့ရတာပါ။ အျပင္ေရာက္မွ ကိုယ့္ကို တီးေပးမယ့္စႏၵရားဆရာနဲ့ သီခ်င္းဆိုေပးမယ့္ အဆိုဆရာေတြကို ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ သံစဥ္နဲ့ ကိုယ္ဆိုေစခ်င္တဲ့ပံုစံကိုေျပာျပျပီး တုိက္ရတာပါ။
ျပိဳင္ပြဲကိုႏွစ္ရက္ခြဲလုပ္တာဆိုေတာ့ ပထမ၇က္မွာေရးျပီး ေနာက္တစ္ရက္မွာျပိဳင္ရတာပါ။ အဲေတာ့ တစ္၇က္တိုက္ခ်ိန္ေပးထားလုိက္တာပါပဲ။ မနက္ပိုင္း ၁၂နာရီထိုးတာနဲ့ မန္းတေလးတကၠသိုလ္ထဲမွာရွိတဲ့ ျမတမာေဆာင္ က ေဟာလ္ၾကီး ထဲမွာ ၾကက္သားဟင္းတံုးၾကီးေတြနဲ့ ရွယ္ေက်ြးေတာ့တာဗ်ိဳ႕ ။ စားလုိ႕ကလည္းေကာင္းလုိက္တာ။ အဟီး။...ဂလု....။ အင္း ေက်းြေမြးျပီးေတာ့ ေန့လည္ပိုင္းျပိဳင္ပြဲကို ေန့လည္၁ နာရီမွာျပန္စပါတယ္။ အဆိုျပိဳင္ပြဲေတြစ ျပီေလ။ ကိုကိုတစ္ေယာက္လည္း ပုဆိုးၾကိးတဖားဖား တိုက္ပံုၾကီးတကားကားနဲ့ ဟိုေျပးဒီလြွားျဖစ္ေနျပီေပါ့ဗ်ာ။
ျပိဳင္ပြဲေတြမွာအထာတစ္ခုရွိတာက ဘယ္ေတာ့ပဲေနေန မဟာဂီတ ကိုအရင္ျပိဳင္တာဗ်။ ကိုယ့္မွာ ပတၱလားဆရာကို လုိက္ရွာရတာနဲ့ သီခ်င္းၾကိးဆိုေတာ့ ေမ့မွာစိုးလုိ့ တတြတ္တြတ္ရြတ္ၾကည့္ေနရတာနဲ့ ေဇာေခ်ြးေတြျပန္လာပါသေကာ။ ျပိဳင္ရင္ အမ်ိဳးသားမဟာဂီတက စျပိဳင္ရတာဆိုေတာ့ ကိုကိုးက အရင္က်တာေပါ့ဗ်ာ။ အဲမွာ မဲႏွိဳက္ျပီး အမွတ္စဥ္ေရြးရေသးတယ္ဗ်။ ျပီးမွျပိဳင္ရမဲ့သီခ်င္းကို မဲႏွိဳက္ေရြးတာေလ။ မဲႏွိဳက္လိုက္ေတာ့ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလားမသိ။ ကိုကိုးက နံပါတ္တစ္ျဖစ္ျပီး အရင္ဆံုးဆိုရတယ္။ ဒါနဲ့ စင္ေပၚတက္ျပီး ဟိုကန့္ေတာ့ ဒီကန္ေတာ့ေပါ့ဗ်ာ။ ကန္ေတာ့မွလည္း အမွတ္မ်ားမ်ားရမွာကိုး။ အဆိုျပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ အေမရီရီသန့္ုတို႕ မန္းတေလးက အေမေဒၚေ၀ေ၀ခင္တု့ိက ဒိုင္လုပ္ပါတယ္။ ေနာက္ စည္း၀ါးကိုင္ျပီး စဆိုေတာ့တာေပါ့။ အဲဒီႏွစ္က တိုင္းအဆင့္မွာ လ်ွပ္ပန္းေခြႏြဲ႕ ယိုးဒယား မဲေပါက္ပါတယ္။ ကိုကိုးအၾကိဳက္ေပါ့ဗ်ာ။ အပီဟဲေတာ့တာ့ေပါ့(သီခ်င္းၾကီးကိုဆိုတာပါ.. ဟဲတယ္ဆိုလို့ အာဇာနည္လိုေျပးျမင္ေနမွာစိုးလုိ့..အဟီး) သီခ်င္းၾကီးဆိုတာမ်ိဳးက နားေထာင္ရတဲံသူသာ အိပ္ခ်င္တာ ဆိုရတဲ့သူကေတာ့ အရမ္းဖီးလ္ရွိတာဗ်ာ။ တစ္ခါတစ္ေလဆို စင္ေပၚကေတာင္မဆင္ခ်င္ဘူး... မိုက္ခဲကိုကိုေပါ့ဗ်ာ။ ျပိဳင္ပြဲျပီးတာနဲ့ ဟိုကန္ေတာ့ ဒီကန္ေတာ့ (ဆုရေအာင္လုိ့..အဟီး) ျပိးေတာ့မွ ပုဆိုးေလးခါျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မွဴ႕ရွိတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ့ ဆင္းလာတာေပါ့။ေနာက္လူေတြဆို ေတာ့လည္း မွားဆိုပါေစ မွားဆိုပါေစနဲ့ဆုေတာင္းတာ ဆုေတာင္းျပည့္လုိ့လားမသိဘူး ၁၄ ေယာက္ျပိဳင္တာ ၇ေယက္ေလာက္က မွားဆိုၾကတယ္ အဟီး။ ဒါနဲ့ပဲ စြတ္ရြတ္ျပီး မဟာဂီတမွာ တိုင္းအဆင့္ပထမရသြားေကာဆိုပါေတာ့။
အပိုင္း(၄)ဆက္ေရးပါဦးမည္။
စာေရးသူ...ကိုကိုးအိမ္
4 ေယာက္ကစာမူခေပးသြားပါတယ္:
တိုင္းအဆင္႔မွာ ပထမ ဆိုတာ နဲတဲ႔ အဆင္႔ မဟုတ္ပါ အေတာ္ ေတာ္တဲ႔ ကိုးကိုးအိမ္ ဘဲ
အားလံုးဖတ္ၿပီး နားလည္ သြားပါၿပီ ဒါေပမဲ႔ ပုဆိုးေလးခါျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ယံုၾကည္မွဴ႕ရွိတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ့ ဆင္းလာတာေပါ့ ဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလည္းဟင္ ဒါလည္း ဆုရေအာင္ လို႕ဘဲလား
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ေမာင္ကိုးအိမ္
ရင္ထဲက စိတ္ထားေကာင္းေလး (မွားပါေစ)လို႕ ဆုေတာင္းတာက အလုပ္ျဖစ္သြားတယ္ေနာ္..။
အဟဲ.. အမွန္ေတြ ေနရတိုင္း ေျပာရဘူး..။
ခင္တဲ့
မေဗဒါ
မိုက္သဟ. .
ပထမ ရသြားသတဲ႔။
ဆက္ပါဦး။
ဆိုကေရးတီးျပိဳင္ပြဲကိုေတာ့
ရန္ကုန္မွာေနတုန္းကျမဝတီတို႕
ျမန္မာ့အသံကတို႕ကေနျပတာၾကည္႔ဖူးတယ္
ဆုေတာင္ရဖူးတယ္ဆိုေတာ့
ေတာ္တာေပါ့...
Post a Comment