ေဒါသသင့္ေသာစာတစ္ပုဒ္

သူမ်ားကို ေ၀ဖန္မယ္ဆုိ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ဆန္းစစ္ပါ။
တန္ရာတန္ေၾကးပဲယူ-- တန္ရာတန္ေၾကးေပး..
ကိုယ့္အလုပ္ကိုတန္ဖိုးထားပါ.. တစ္ပါးသူအလုပ္ကို ေလးစားပါ
သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာမယ္ဆို ကိုယ္အရင္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ
ေစာတာ၊ေနာက္က်တာကို ဂုဏ္ယူတာထက္ ပိုတတ္တာကို ဂုဏ္ယူႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ..
ကိုယ္စားေနတဲ့ထမင္း ဘယ္ေလာက္သန္႕ရွင္းလဲ ျပန္စဥ္းစားပါ..
ေန႕စဥ္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ပံုရိပ္ကိုျပန္ၾကည့္ပါ..
ေတြ႕သမွ်ပညာယူပါ..
ကိုယ္ထက္သာသူကို မနာလိုစိတ္မေမြးပါနဲ႕...

ကိုးစိတ္ထဲမွာ ခံစားရတာေတြအရမ္းတင္းက်ပ္လာလို႕ ဒီစာကို ေရးျဖစ္လုိက္တာပါ။ ကိုးတို႕ျမန္မာေတြထဲက တစ္ခ်ိဳ႕ေသာလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ မစဥ္းစားဘဲ မနက္ျဖန္စာသာ မရွိရင္ေနမယ္ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အားပါးတရကိုရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႕တစ္ေတြ ၾကီးပြားသင့္သေလာက္မၾကီးပြားၾကတာပါ။ စိတ္ထားေလးေတြလိုေနပါတယ္။ ကိုးဒီေရွ႕ေနအလုပ္ကို လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ အရမ္းၾကီး၀ါသနာပါခဲ့ လို႕မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းျပီးေတာ့မွ အလုပ္သင္ဆင္းရင္း တျခားေရွ႕ေနေတြကို ၾကည့္ျပီးအားက်တာရယ္၊ ရထားတဲ့ဘြဲ႕၊ တက္ထားခဲ့ရတဲ့ ေလးႏွစ္တာကာလနဲ႕ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ႏွေျမာတာရယ္၊ တျခားေရွ႕ေနေတြ ၀င္ေငြေကာင္းေနတာကို ျမင္ရတာအားက်တာရယ္ ေတြေၾကာင့္ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္ျဖစ္ခဲ့တာ ၀န္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုးအမွန္ တကယ္လိုခ်င္ခဲ့တာ သူမ်ားမ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္ က်မွရမယ့္ မဟားဒယားေငြမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္သမၼာအာဇီ၀က်က် ရမယ့္ေငြကိုသာ မက္ေမာခဲ့ရိုးအမွန္ပါ။

ဒါေပမယ့္ ျပီးခဲ့တဲ့ညက သူငယ္ခ်င္းေတြတစ္အုပ္လံုး ထိုင္ေနရင္း တစ္ေယာက္က စေဖာက္လိုက္တာပါ။ “ခင္ဗ်ားတို႕ ေရွ႕ေနေတြက ဘယ္လုိျဖစ္တယ္၊ ဘယ္၀ါျဖစ္တယ္” ေပါ့။ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႕သိမ္းက်ံဳးရမ္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ကိုးကလည္း ကိုယ္က မေကာင္းတာတစ္ခုခု လုပ္ထားမိလို႕ “ခင္ဗ်ား ဘယ္တုန္းက ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္လိုမတရားလုပ္လိုက္တာ” ဆိုတာမ်ိဳး တိတိက်က်စြပ္စြဲတာကို လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ အခုလိုမ်ိဳး ေသခ်ာသိတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ “ ခင္ဗ်ားတို႕ေရွ႕ေနေတြက ”ဆိုျပီးေတာ့ ၀ါးလံုးရွည္နဲ႕သိမ္းရိုက္တာကိုေတာ့ စိတ္တိုမိပါတယ္။ တကယ္တမ္းက အဲလိုမ်ိဳးေျပာတဲ့သူေတြလည္း တိတိက်က်မသိၾကပါဘူး။ ကိုးကို ေျပာတာ ေက်ာင္းသား အရြယ္ေတြပါ။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ တရားရံုးဆိုင္ရာေတြ ေရွ႕ေနဆိုင္ရာေတြနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ေတြ႕ဖူးမွာလည္းဗ်ာ။ တကယ္တမ္း ကိုယ့္မွာမျပည့္၀ဘဲ သူမ်ားအေျပာ၊ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ ေရွ႕ေနေ၀ဖန္ေရးေတြ ကိုေလာက္ဖတ္ျပီး စာေတြ႕နဲ႕ လာေျပာေနတာ ဘယ္ေလာက္ထိမ်ား မွန္ႏိုင္မွာမို႕လည္း။ ကိုးကလည္း ေရွ႕ေနေတြအားလံုးေကာင္းတယ္၊ ဆိုးတယ္ လံုး၀မေ၀ဖန္ပါဘူး။ ဘာလို႕လည္း ဆိုေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ ေကာင္းတဲ့ လူနဲ႕ဆိုးတဲ့လူဆိုတာ ဘယ္ေနရာမွာမဆို ဒြန္တြဲေနတာပါ။ အဲေတာ့ ဘယ္အလုပ္မ်ိဳးကိုမွ၊ ဘယ္အရာကိုမွ တစ္ေယာက္ျဖစ္တာနဲ႕ အားလံုးျဖစ္ရမယ္ ဆိုတာ ယုတၱိေဗဒအရ စဥ္းစားမယ္ဆိုရင္ ေတာင္လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ ေနာက္ျပီး အဲဒီလူေတြကေကာ ဘယ္ေလာက္တတ္မွာလည္းဗ်ာ။ တစ္ခါကလည္း ဥပေဒနဲ႕ 2005 ေလာက္က ေက်ာင္းျပီးထားတယ္ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလူက အခု ေစ်းေရာင္းေနပါတယ္။ ကိုးက 2009 မွာေက်ာင္းျပီးတာပါ။ အဲေတာ့ သူက မင္းတို႕က 2006 မွ ဥပေဒစသင္တာ။ ငါတို႕က 2005 ကတည္းက ေက်ာင္းျပီးထားတာ။ မင္းတို႕ငယ္ပါေသးတယ္ကြာဆိုတဲ့ အခ်ိဳးမ်ိဳးလာေျပာတာပါ။

အဲတုန္းက ကိုးလည္း ေတာ္ေတာ္ေပါက္ (ေဒါသထြက္)သြားတာနဲ႕ “ဒီမွာအကို တကယ္တမ္းက အရင္ေက်ာင္းျပီးတာေတြ ေနာက္မွေက်ာင္းျပီးတာေတြ ထားလိုက္။ အေရးၾကီးတာက ကိုယ္သင္ခဲ့တဲ့ပညာရပ္ ကိုအမွန္တကယ္ တတ္ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ခင္ဗ်ားသင္ခဲ့တာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္သင္ခဲ့တဲ့ဘာသာရပ္ ခ်င္းအတူတူပဲ။ ၾကိဳက္တဲ့ဘာသာမွာ ယွဥ္လိုက္ ယွဥ္ရဲတယ္၊ တကယ္တမ္း ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ထက္သာတယ္ ေျပာခ်င္ရင္ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဘယ္ေလာက္ေစာတယ္ ဆိုတာလာမေျပာနဲ႕။ တကယ္တမ္းသတၱိရွိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ ဘယ္ေလာက္ပိုတတ္တယ္ဆိုတာပဲ လာျပိဳင္ႏိုင္တယ္။” လို႕ေျပာလိုက္မွ ပါးစပ္ပိတ္သြားပါတယ္။

အခုကိစၥမွာလည္း ေျပာလြန္းမကေျပာလာေတာ့ စိတ္တိုလာတာနဲ႕ “ မင္းတို႕ အဲေလာက္ေျပာစရာမလိုဘူး၊ ငါတစ္ခုခုမေကာင္းတာ လုပ္ထားလို႕ ခင္ဗ်ားဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္သူ႕ကို ဘယ္လိုမတရား လုပ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘယ္လိုေတာ့ ျဖင့္ ျဖစ္တယ္ဆိုျပိး တိတိက်က်လာစြပ္စြဲႏိုင္တယ္၊ မဟုတ္၇င္ မင္းတို႕ငါ့ကုိ ဘာမွလာေျပာစရာမလိုဘူး၊ ခင္ဗ်ားတို႕ေရွ႕ေနေတြဆိုတဲ့စကား ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ေရွ႕မွာလာမေျပာနဲ႕၊ ေရွ႕ေနေတြအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ရင္ ေရွ႕ေနေတြဆီသြားၾက၊ ငါ့ကိုလာမေျပာနဲ႕၊ ငါက ကိုယ့္အေၾကာင္းပဲကိုယ္ စိတ္၀င္စားတယ္။ သူမ်ားအေၾကာင္း စိတ္မ၀င္စားဘူး။ မင္းတို႕ကိုယ္ဟာကိုယ္ ေကာင္းေအာင္ေတာ့ ဘယ္လုိေနမယ္ မစဥ္းစားဘူး၊ သူမ်ားမေကာင္းေၾကာင္းပဲ လိုက္ေျပာေနၾကတာ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မင္းတို႕ဒီလိုဘ၀ေတြကမတက္တာ။ ကိုယ္ဘာေကာင္ဆိုတာ မစီစစ္ပဲ သူမ်ားဘာေကာင္ဆိုတာပဲ လိုက္စိစစ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒါမင္းတို႕ ေငြ၀ယ္ကြ်န္ေတြပဲ။ မင္းတို႕ အခုေျပာေနတဲ့စကားေတြက ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုးရွိလည္း၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေကာ စဥ္းစားမိၾကရဲ႕လား။ သူမ်ားအတြက္လည္း တန္ဖိုးမရွိ၊ ကိုယ့္အတြက္လည္း တန္ဖိုးမရွိတဲ့ စကားကို ဘာလို႕ေျပာခ်င္ေနၾကတာ လည္း။ ခင္ဗ်ားတုိ႕ေရွ႕ေနေတြကဘယ္လိုဆိုျပီး ေကာေနၾကတဲ့ေကာင္ေတြကေကာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ဂဃနဏ သိထားလို႕လည္း။ သူမ်ားအေျပာေတြ၊ ေ၀ဖန္ေရးသမားစာေတြ ဖတ္ျပီး ပါးစပ္ရာဇ၀င္ေတြပဲ ၾကားဖူးျပီး ငါ့စကားႏြားရ လာေျပာေနၾကတဲ့ ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဒီမယ္ ငါ့ေကာင္ေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေနတတ္တဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေရွ႕ေနနဲ႕မွလည္း ပတ္သက္စရာမလိုဘူး။ ဘယ္တရားရံုးမွလည္း ေရာက္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။ အဲေတာ့ ေရွ႕ေနေတြ တရားရံုးေတြနဲ႕ မပတ္သက္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ “ ကင္းခ်င္ရင္ ေကာင္းေအာင္ေန၊ ေကာင္းခ်င္ရင္ ကင္းေအာင္ေန” ။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ တရားရံုးတို႕ ေထာင္တို႕ မေရာက္ဘူးကြ။ ေရွ႕ေနေတြ၊တရားသူၾကီး ေတြနဲ႕လည္း ပတ္သက္စရာမလိုဘူး။ အဲဒါကိုပဲ ကိုယ္မေကာင္းလို႕ ေရာက္တာကို မစဥ္းစားမိဘူး ေရွ႕ေနေတြကဘယ္လို ဆိုျပီးေျပာေနတဲ့ေကာင္ေတြခ်ည္းပဲ။ မင္းတို႕ အမွဴ႕ျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့ ေကာင္ေတြတရားရံုးမွာ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႕ ဘာလုပ္တတ္လို႕လည္း။ ဒါကိုပဲ အစအဆံုးလိုက္လုပ္ေပးတဲ့သူကို တန္ရာတန္ေၾကးေတာ့ မေပးခ်င္ၾကဘူး။

ေလာကမွာ အစားေပးနိယာမဆိုတာရွိတယ္ကြ။ တန္ရာတန္ေၾကးအျမဲေပးပါ။ တန္ရာတန္ေၾကးပဲယူပါ။ တန္ရာတန္ေၾကးမေပးသူ တန္ရာတန္ေၾကးထက္ပိုယူသူတို႕သည္ အစားေပးနိယာမ၏ တရားစီရင္မွဴ႕ကို ခံရမည္။ ဆိုတာရွိတယ္။ မင္းတို႕က တန္ရာတန္ေၾကးေတာင္ ေပးခ်င္ၾကတဲ့ေကာင္ေတြမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သူမ်ားပိုက္ဆံကို ခိုးတာပဲ။ မင္းတုိ႕က ေျပာခ်င္တာပဲ သိတယ္။ ဒီဥပေဒပညာရွင္ေတြ ဘယ္လိုေလ့လာခဲ့ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ မင္းတုိ႕မသိဘူး။ ပါးစပ္နဲ႕လြယ္လြယ္ေလး အပုပ္ခ်ဖို႕ေလာက္ပဲ စဥ္းစားတတ္ၾကတဲ့ေကာင္ေတြ။

ေနာက္ထပ္ေျပာပါဦးမယ္။ မင္းတို႕ကေျပာေတာ့ ေရွ႕ေနေတြရွာထားတဲ့ ေငြကမသန္႕စင္ဘူးဆို မင္းတို႕စားေနတဲ့ ထမင္းေတြေကာ သန္႕ရွင္းပါရဲ႕လား။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးကြာ။ အဂတိလုိက္စားမွဴ႕ဆိုတာ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ေတြမွာေတာင္ မကင္းဘူးကြ။
သူတို႕ခ်စ္တဲ့သူဆိုပိုထည့္ေပးမယ္ (ဆႏၵာဂတိ)
သူတို႕မုန္းတဲ့သူဆိုေလွ်ာ့ထည့္မယ္ (ေဒါသဂတိ)
အိမ္ကအေမေနမေကာင္းလို႕၊ အေ၀းမွာေက်ာင္းသြားတတ္ေနတဲ့ ငါးသားေလး ေက်ာင္းစရိတ္ဆိုျပီး အေလးခိုးမယ္၊ ေစ်းပိုယူမယ္ (ဘယာဂတိ-ေၾကာက္၍အဂတိလိုက္စားျခင္း)
မသိလို႕ အဂတိလိုက္စားျခင္း (ဥပမာ အိမ္မွာအေမက အသားငါးေရာင္းျပီး မင္းတို႕ကို ေငြရွာေက်ြးမယ္ဆိုရင္ အဲဒါေရာင္းလုိ႕ ငရဲၾကီးမယ္မၾကီးမယ္ မစဥ္းစားဘဲ ငါ့သား၊ငါ့သမီးအတြက္ဆိုျပီး ရွာျပီးမင္းတို႕ကို ေက်ြးေနမယ္ဆိုပါစို႕ အဲဒါ (ေမာဟဂတိ) ပဲ။

အဲဒီေလာက္ဆိုမင္းတို႕လည္း သေဘာေပါက္ေလာက္ေရာေပါ့။ မင္းတို႕စားေနတဲ့ ထမင္းေတြ အဂတိတရား ႏွစ္ပါးနဲ႕ေတာင္ ျငိစြန္းေနတယ္ေနာ္။ ကဲဘယ္သူစားတဲ့ထမင္းေကာ သန္႕စင္ေသးလို႕လည္း။ မင္းတို႕အားလံုးထဲက ငါေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႕ကင္းလြတ္ တဲ့လူဘယ္သူပါလဲ။ လက္မေထာင္ရဲတဲ့လူ ငါ့ကိုေျပာ။ မင္းတို႕ ဒီအလုပ္တစ္ခုရဲ႕ အေၾကာင္းကို သိခ်င္ရင္ အျမင္နဲ႕လည္း မေျပာရဘူး၊ အၾကားနဲ႕လည္း မေျပာရဘူး၊ ကိုယ္တိုင္ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ၾကည့္မွ ေကာင္းေကာင္းသိႏိုင္တယ္။ အဲေတာ့ ဘယ္အရာကိုမွ အၾကားနဲ႕တင္ မေျပာပါနဲ႕။ သူမ်ားကိုလက္ညွိဳးတစ္ေခ်ာင္းထိုးရင္ မင္းကိုယ္မင္းျပန္ထိုးထားတာ ကိုက ေလးေခ်ာင္းရွိတယ္ဆိုတာ မင္းသတိထားမိလား။ ငါဘယ္ဘာသာရပ္ကိုမွ မေကာင္းဘူးမေျပာခဲ့ဖူးဘူး။ ငါတို႕တက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းမွာဆို ငါတို႕ ဥပေဒဘာသာက လက္မေထာင္လို႕ရတာပဲ။ ေက်ာင္းျပီးရင္ အလုပ္အလြယ္တကူရွိတယ္။ တန္းျပီးလုပ္ရံုပဲ။ တျခားဘာသာရပ္ေတြမွာ အနည္းဆံုး မဟာတန္းတက္ႏိုင္မွ အလုပ္က ေရးေတးေတးရွိတာ။ ကိုယ့္ဘာသာရပ္ကိုယ္ လက္မေထာင္လို႕ရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငါမင္းတို႕ တက္ေနတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ ရွုတ္ခ်တာမ်ိဳးမရွိခဲ့ဘူး။ ဘာသာရပ္အားလံုးကို ငါေလးစားတယ္။ ငါလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္၊ ငါသင္ခဲ့တဲ့ ဘာသာရပ္ကို ငါတန္ဖိုးထားတယ္။ အဲေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းမေကာင္းရင္ တစ္ေယာက္ခ်င္းေျပာ၊ ဘယ္သူကေတာ့ ဘယ္လိုဆိုျပီးေတာ့ေပါ့။ ဒီဘာသာရပ္နဲ႕ ဒီလူေတြအားလံုးကို ၀ါးလံုးသိမ္းေျပာတာ အရမ္းေအာက္တန္းစား ဆန္လြန္းတယ္။ ငါလူတစ္ေယာက္ကို အထင္မေသးခ်င္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ မင္းတုိ႕တစ္ေတြကို အထင္မေသးခ်င္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ဘယ္အခ်ိန္မွာမွ သူမ်ားတစ္စံုတစ္ေယာက္ကို စိတ္ဓာတ္ေရးရာမွာ ထိခိုက္နစ္နာေအာင္ မလုပ္ပါနဲ႕။ အထူးသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥတစ္ခု သူမ်ားတစ္ေယာက္လုပ္ေနတဲ့ အခါမွာ ၾကည့္ျပီး ေ၀ဖန္၊ေလကန္ေနမယ့္အစား သူဘယ္လိုလုပ္သြားတယ္ဆိုတာ အတုမယူသင့္ဘူးလား။ မင္းတို႕အရြယ္ေတြဟာ ပညာယူရမယ့္ အရြယ္ေတြပါ။ ယူမယ္ဆိုရင္ အရာရာတိုင္းဟာ ပညာရပ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ဒီအရြယ္မွာေတာင္ အေကာင္းျမင္စိတ္မထားႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ မင္းတို႕ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲေတာ့ အေကာင္းျမင္စိတ္ ေမြးနုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ။ ကိုယ့္ထက္သာရင္ မနာလိုတာေတြကို ေလွ်ာ့ပါ။

အဲေတာ့ ခ်ဳပ္မယ္ဆိုရင္ကြာ
သူမ်ားကို ေ၀ဖန္မယ္ဆုိ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အရင္ဆန္းစစ္ပါ။
တန္ရာတန္ေၾကးပဲယူ-- တန္ရာတန္ေၾကးေပး..
ကိုယ့္အလုပ္ကိုတန္ဖိုးထားပါ.. တစ္ပါးသူအလုပ္ကို ေလးစားပါ
သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာမယ္ဆို ကိုယ္အရင္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ
ေစာတာ၊ေနာက္က်တာကို ဂုဏ္ယူတာထက္ ပိုတတ္တာကို ဂုဏ္ယူႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ..
ကိုယ္စားေနတဲ့ထမင္း ဘယ္ေလာက္သန္႕ရွင္းလဲ ျပန္စဥ္းစားပါ..
ေန႕စဥ္မွန္ထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ပံုရိပ္ကိုျပန္ၾကည့္ပါ..
ေတြ႕သမွ်ပညာယူပါ..
ကိုယ္ထက္သာသူကို မနာလိုစိတ္မေမြးပါနဲ႕..

ဒီစာကိုဖတ္မိတဲ့သူေတြေတာ့ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ေဒါသၾကိးတာပဲထင္ၾကလိမ့္မယ္ထင္တယ္... တကယ္တမ္းက ကိုယ့္ကိုေျပာတာလည္း မခံခ်င္ဘူး.. အဲလိုမ်ိဳးေတြလုပ္ေနတဲ့လူေတြအတြက္လည္း ေနာက္မေျပာမိေစရေအာင္ ေစတနာနဲ႕ေရးျဖစ္တာပါ။

စာေရးသူ....ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး) (13.10.2010)