မဒမ္အားေကြ႕နဲ႕ကဗ်ာမဆန္ေသာေန႕

ကိုယ့္ဘဝတစ္သက္စာလံုးမွာ
မင္းဟာအလွဆံုးနဲ႕အရဲရင့္ဆံုးေကာင္မေလးပါ.
မင္းမွာ ရက္စက္တတ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႕
ဂ်စ္ပစီဆန္တဲ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အျပဳအမူေတြရွိတာကို
ကိုယ္မသိႏိုင္ခဲ့ခင္ကေပါ့...
မင္းဟာအတၱဆန္တဲ့ လွဳပ္ရွားမွဴ႕ေတြနဲ႕အတူ
ေလာကသားေတြအားလံုးရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကိုသိမ္းပိုက္ခဲ့တယ္..

အေပ်ာ္သက္သက္ဖန္ဆင္းခဲ့ျခင္းမဟုတ္တဲ့
ငါနဲ႕အစိမ္းဆန္တဲ့ မင္းသမီးေလးရယ္...
Classic တီးလံုးေလးနဲ႕ ျငိမ့္ျငိမ့္ေလးကလိုက္
Rock တီလံုးေတြနဲ႕ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကလိုက္.....
Punk သံစဥ္ေတြနဲ႕ အေျပးအလႊားကလိုက္....
Jazz တီးလံုးေတြနဲ႕ ေဖာ္မယ္ဆန္ဆန္ကလိုက္နဲ႕ မင္းသိပ္ကိုေပ်ာ္ေနမွာေပါ့ေလ.......
မင္းရဲ႕ေညာင္းညာမွဴေတြေျဖေလ်ာ့ဖို႕
လူတန္းစားေပါင္းစံုရဲ႕ ရြတ္ဖတ္သံေတြၾကားမွာ
ကခုန္ေနခဲ့ရတာအတြက္ေရာ မင္းတကယ္ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား..

အခ်စ္ရယ္..
မင္းရဲ႕ဆန္းျပားတဲ့ကကြက္ေတြနဲ႕
 ႏွလံုးသားေပါင္းေျမာက္ျမားစြာကို ဖမ္းဆုပ္ေျခမြဖို႕ေတာ့ ကိုယ္ခြင့္မျပဳခ်င္ဘူးကြယ္.....
မင္းရဲ႕ေမွာ္ဆန္တဲ့ယိမ္းႏြဲ႕ကျပမွဴ႕ေတြၾကားမွာ
အနီေရာင္လႊမ္းတဲ့အနိဌာရံုေတြကို သယ္ေဆာင္မလာပါနဲ႕ေတာ့...
မင္းလာလည္ခဲ့တဲ့ ဒီေန႕ေလးကိုေတာ့
တို႕တစ္ေတြရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ အျမဲအမွတ္ရေနေတာ့မွာပါ...
(11.11.2012) (7:30 AM) ဟုတ္တယ္..... အဲဒီေန႕ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကပါပဲ....

ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး)