အင္းေလးကန္ရဲ႕ဒဏၰာရီပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္

ဤေလာက၌ ရန္တံု႔မူျခင္းျဖင့္ ရန္တို႔သည္ အဘယ္အခါမွ် မေျပၿငိမ္းႏိုင္ကုန္၊
ရန္တုံ႔မမူျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ရန္ေျပၿငိမ္းႏိုင္ကုန္၏။ ဤသေဘာကား အစဥ္အလာ
ဓမၼတာသေဘာပင္တည္း။
(ဓမၼပဒ)

ဤေလာက၌ ရန္တံု႔မူျခင္းျဖင့္ ရန္တို႔သည္ အဘယ္အခါမွ် မေျပၿငိမ္းႏိုင္ကုန္၊
ရန္တုံ႔မမူျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ရန္ေျပၿငိမ္းႏိုင္ကုန္၏။ ဤသေဘာကား အစဥ္အလာ
ဓမၼတာသေဘာပင္တည္း။
(ဓမၼပဒ)

အင္းေလးကန္ရဲ့ ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္
ဒီပံုျပင္ေလးက စိတ္ဝင္စားဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္။ နားေထာင္မွာလား။
ေျပာေတာ့မယ္ေနာ္။ ေမာင္/ညီမေလး/ကိုကို/မမ တို႔ေရ
ပံုျပင္ေလးကေတာ့............... ....
ဟိုးေရွ႕ေရွ႕တံုးကေပါ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ အင္မတန္မွ စိတ္ထားျဖဴစင္ၿပီး
တိုင္းသူျပည္သားေတြ ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါး မင္းလုပ္
အုပ္ခ်ဳပ္သတဲ့။
“မင္းႀကီးမ်ား”
“ဘုရား!!”
“ငါကိုေတာ္ အရွင္ျမတ္ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ေဟာဒိ တိုင္းျပည္ အတြင္းမွာ
ခိုး/စိုး/လုယက္/အႏိုင့္အထက္ျပဳျခင္းမ်ား ရွိသလားဟဲ့”
“မွန္လွပါ ယင္းသို႔ေသာ ကိစၥမ်ား မရွိေၾကာင္းပါ ဘုရား”
“ေအး ေအး ဒါဆိုလဲ တိုင္းသူျပည္သားေတြ စားေရ ခဲဖြယ္ ေပါၾကြယ္ဝရဲ့လား”
“ေပါလ်ံ ၾကြယ္ဝ အလွဴဒါနမ်ားပင္ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ စည္ကားေနေၾကာင္းပါဘုရား”
“ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ၊ အခုလိုၾကားရတာ ငါကိုေတာ္အရွင္ျမတ္ သာဓု
ေခၚေခ်တယ္”
“အင္း မရွိဆင္းရဲသူေတြကိုလဲ ငါကိုေတာ္ရဲ့ ဘ႑ာတိုက္ေတာ္ထဲက လိုသေလာက္ထုတ္၊
ကူညီေထာက္ပ့ံေစကြဲ႕ေနာ္။ ငါ့တိုင္းသူျပည္သား ေတြကို မင္းႀကီးမ်ားက
ကို႔ရင္ႏွင့္သားလို ကူညီေစာင့္ေလ်ာက္ၾကကြဲ႕ ၾကားလား”
“အမိန္႔ေတာ္ျမတ္ အတိုင္းပါ ဘုရား”
အဲ့ဒိလို သူ႔ရဲ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြကို သူ႔ရင္မွျဖစ္တဲ့ သားသမီးမ်ား
ကဲ့သို႔ ေစာင့္ေလ်ာက္ ေတာ္မူသတဲ့။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒိဘုရင္ႀကီးက ဘာသာ
သာသနာကိုလဲ အင္မတန္မွ ရိုေသကိုင္းရႈိင္းသတဲ့ကြယ္။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း
တရားထိုင္ ပုတီးစိတ္ စတာေတြကို အၿမဲမျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေလ့ရွိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔
သူ႔ကိုနတ္မင္းႀကီးေတြက ခ်စ္ခင္ေလးစားလာေတာ့ သူသစၥာျပဳ ဆုေတာင္းတိုင္း
ျပည့္ေစဆိုတဲ့ဆုကို ေပးတယ္ေလ။
အဲ့လိုနဲ႔ ေနလာရင္က သူ႔တိုင္းျပည္နဲ႔ အနီးဆံုးတိုင္းျပည္ တစ္ခုက
ဘုရင္ႀကီးရဲ့ တိုင္းျပည္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေနတာကို ျမင္ေတာ့ ေလာဘတတ္လာကာ
စစ္မက္ျပဳမယ္လို႔ စိန္ေခၚလာတယ္ေလ။ ဒီမွာပဲ ဘုရင္ႀကီးက
“အင္း ငါ တိုင္းတပါးသားေတြနဲ႔ စစ္မက္ျဖစ္ရင္ ငါ့ရင္ႏွစ္ခ်စ္စြာေသာ
တုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ့ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ေတြ
ပ်က္စီးဆံုးရႈံးကုန္လိမ့္မယ္။”
“ဒီလိုဆိုက ငါဒီစစ္ကို ေရွာင္လႊဲႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္မွ ေတာ္ေလမယ္” လို႔
စဥ္းစားဆင္ျခင္မိတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ရဲ့
မူးမတ္ေတြကိုေခၚၿပီး ယင္းအေရးကိစၥကို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးမႈ႔ျပဳတယ္ေလ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မူးမတ္အေပါင္းကလဲ ဘုရင္ႀကီးရဲ့ အၾကံကို
တၿပိဳင္နက္ေထာက္ခံၾကတယ္။
“တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ားတို႔ေရ၊ ဒူေဝေဝ!!!!!!”
“အခုခ်ိန္မွာဆိုရင္ တုိင္းတပါးသားမ်ာက ငါတို႔တိုင္းႏုိင္ငံအား
လာေရာက္က်ဳးေက်ာ္ စစ္မက္ျပဳ ရန္ျပင္ဆင္ေနသျဖင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား
ဤႏိုင္ငံမွ ေဝးရာသို႔ ယခုခ်က္ခ်င္း ေရႊ႕ေျပာင္းေစ
မင္းတရားႀကီးအမိန္႔ေတာ္၊ ဒူေဝေဝ!!!!!!!!”
တိုင္းသူျပည္သားမ်ာလဲ ေၾကာက္လန္႔ တုန္လႈပ္စြာနဲ႔ လြတ္ေျမာက္ရာသို႔
အလ်င္အျမန္ ေျပာင္ေရႊ႕ ၾကေလတယ္။
ျပည္သူျပည္သားေတြ ေျပာင္းေရႊ႕လို႔လဲ ကုန္ၿပီဆိုေရာ ဘုရင္ႀကီးက သူ႔ရဲ့
အမတ္ႀကီးကိုေခၚကာ
“အမတ္ႀကီး ငါကိုေတာ္ျမတ္အား ေရတစ္မႈတ္နဲ႔ ျပာတစ္ဆုပ္ ဆက္သေစ”
လို႔မိန္႔ေတာ္မူလိုက္တယ္။ အမတ္ႀကီးကလဲ ဘုရင္မင္းျမတ္အား ေရတစ္မႈတ္နဲ႔
ျပာတစ္ဆုပ္ ဆက္သလိုက္တယ္ေလ။ ဘုရင္ႀကီးက အဲ့ဒိေရတစ္မႈတ္နဲ႔
ျပာတစ္ဆုပ္ကိုကိုင္ကာ ဘုရားေရွ႕ကိုသြားၿပီး အခုလိုသစၥာ ျပဳလိုက္တယ္ေလး။
“အရွင္ဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ဤတိုင္းျပည္အား စတင္မင္းလုပ္
အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္မွ ယခုအခ်ိန္အထိ တိုင္းသူျပည္သားမ်ာအား ရင္ႏွင့္သားကဲ့သို႔
ၾကည့္ရႈ႕ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ပါသည္ဘု

ရား။”
“ဤသစၥာစကား မွန္ကန္ပါက တပည့္ေတာ္၏ လက္ယာဘက္ လက္အတြင္းမွေရမ်ားသည္
အင္းႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါေစသား၊ တပည့္ေတာ္၏ လက္ဝဲဘက္မွ ျပာမ်ားသည္
ဤအင္းႀကီးတြင္ လာေရာက္ေနထုိင္သူမ်ား စိုက္ပ်ိဳးစားေသာက္ႏိုင္ေသာ
ကြ်န္းေမ်ာမ်ားျဖစ္ပါေစသား” လို႔ဆုေတာင္းလိုက္တယ္ကြယ့္။ ၿပီးေတာ့္
ဘုရင္ႀကီးက သူ႔လက္ထဲက ေရေတြကို သြန္ခ်လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အဲ့ဒိေရေတြဟာ
အင္းျပင္က်ယ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္သြားေရာတဲ့ကြယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရင္ႀကီးက
လက္ဝဲဘက္လက္ထဲက ျပာေတြကို ခုဏကအင္းႀကီးထဲ က်ဲပက္လိုက္တဲ့ အခါေတာ့
သူဆုေတာင္းထားသလိုပဲ ကြ်န္းေမ်ားေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေရာလား။
ဘုရင္ႀကီးလဲ အဲ့လိုသစၥာျပဳၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ရဲ့သံလ်က္ကိုယူၿပီး အင္းႀကီးရဲ့
အေနာက္ဘက္ကို တရားအားထုတ္ဖို႔ ထြက္သြားတယ္တဲ့ကြယ္။ သူသြားရာလမ္းမွာ
ပိတ္ေနတဲ့ ေတာင္ႀကီးတစ္ေတာင္ကို သူ႔သံလ်က္နဲ႔ပိုင္းလိုက္တာ ေတာင္ရဲ့
ထိပ္ပုိင္းဟာ ဟိုးအေဝးႀကီးကို ေရာက္သြားပါေရာ။
အခုေျပာခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးသိတဲ့ အင္းေလးကန္ရဲ့
ပံုျပင္ေလးပါပဲ။ တို႔ငယ္ေလးထဲက ပါးစပ္နဲ႔လက္ဆင့္ကမ္းလာတဲ့ အင္းေလကန္ရဲ့
ဒ႑ာရီ ပံုျပင္ေလးပါ။ ဒါေပမဲ့ေလ ္သိလား အင္းေလးကန္ရဲ့ အလယ္က
ဟသၤာရုပ္ေလးနားမွာတဲ့ ေရေအာက္ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ရင္ ဟသၤာျပႆား
သုပ္ထားတဲ့ တိုင္လံုးႀကီးေတြကို ေတြ႔ရတယ္တဲ့။ အထူးသျဖင့္ ကန္ေရနဲခ်ိန္
မတ္လ ဧၿပီလေတြဆို ပိုၿပီး သဲသဲကြဲကြဲ ျမင္ႏိုင္တယ္တဲ့။
အဲ့ဒိတိုင္လံုးႀကီးေတြက ဘုရင္ႀကီးရဲ့ နန္းေတာ္တိုင္လံုး ႀကီးေတြတဲ့ေလ။
ေနာက္တစ္ခု ထူးျခားတာရွိေသးတယ္။ အင္းေလးကန္ရဲ့ ေနာက္ဖက္ခ်မ္းက
ပြဲစားကုန္းရြာဖက္ ထင္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မမွတ္မိပါဘူး
အဲ့ဒိဖက္မွာ ေတာင္တစ္လံုးဟာ ထူးျခားစြာ ေတာင္ထိပ္မရွိပါဘူး။ ဓါးတစ္လက္နဲ႔
ခုတ္ပိုင္းထား သလို ဝိုက္ၿပီး ျပတ္ထြက္ေနပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ
အင္းထဲသြားတုန္းက ျမင္ဘူးပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီး ဓါးနဲ႔ ခုတ္လိုက္တယ္လို႔
ယူဆတဲ့ ေတာင္ပါ။ အဲ့ဒိေတာင္ရဲ့ ထိပ္ပိုင္းက ပင္းတယအဝင္နားမွာ သြားက်လို႔
ေစတီငယ္ေလးတစ္ဆူ တည္ထားတယ္လို႔လဲ ေျပာပါတယ္။ ေစတီေလးကိုေတာ့္ ကြ်န္ေတာ္
မဖူးဖူးပါဘူး။ အားလံုးဟာ ပံုျပင္ဆန္တဲ့ ဒ႑ာရီေလးပါ။ ပါးစပ္ရာစဝင္လို႔လဲ
ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အင္းေလးကန္ရဲ့ စိတ္ဝင္စားစရာ ဒ႑ာရီေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲေလ။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပတာေလးကိုျပန္လည္တင္ျပလုိက္တာပါ

စာေရးသူ...ကိုကိုးအိမ္