ဣႆာဆုိရာ၀ယ္

ေအာင္ျမင္ေနရင္ ျပစ္ရွာပုပ္ခ်
ကိုယ့္ထက္သာရင္ ေခ်ာက္တြန္းပစ္ခ်
အေပၚေရာက္ေနရင္ ဝါးနဲ႔ထိုးခ်
အထက္မွာဟန္ရင္ စုံကန္ဆြဲခ်
က်ခါနီးရင္ ေနာက္ကတြန္းခ်
ေအာက္ဘက္ဆင္းရင္ ဘီးတပ္လွိမ့္ခ်
ေရွ႕ကိုသြားရင္ ေျခထိုးလွဲခ်
မ်ိဳးစံုၾကံဆ က်ၿပီးရင္းက်ေစ
ထမရေလမွ ကရုဏာျပ
ေၾသာ္… ဣႆာ သဘာ၀ပါလား…။

မသိသူ ဘုရင္ျဖစ္ေနပါေစ
(သိရင္) ေငြတစ္ရာေတာင္ မသာေလေအာင္
ၾကံေဆာင္ မရႈစိမ့္ ဣႆာပံုရိပ္
ခ်ိတ္တတ္ၾကတာ ဓမၼတာေပမို႔
အရာလုပ္ကာ ထိတ္လန္႔ေနရင္ျဖင့္
ေရွ႕လည္းမတက္ အေပၚလည္းမေရာက္
ျပားျပားေမွာက္ကာ ေအာက္က်ၿပီးက်
ကိုယ္စိတ္ဒုကၡ ေထာင္းခါခ်လို႔
သံသရာစက္ဘီးမွာ လည္စင္းသာ ခံေပေရာ့…။

ဒီလိုမွမဟုတ္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္
အားထုတ္ဆတိုး ႀကိဳးစားဇြဲသန္
ႀကံ႕ႀကံ႕ခံရင္း ဣႆာရပ္ဝန္း
ဇြတ္နင္းေက်ာ္ျဖတ္ ေရွ႕ကိုပဲ တက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
လိုအင္မွန္သမွ် ျပည့္၀ရၿပီး
ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ခ်မ္းသာရၿပီေပါ့
သူမ်ားဣႆာကိုလည္း လ်စ္လ်ဴရႈ
ကိုယ့္ဣႆာလည္း အစမထြက္ေစဘဲ
အားလံုးကို ၀မ္းေျမာက္ႏိုင္လိုက္တဲ့အတြက္
မုဒိတာစာေမးပြဲအခက္ၾကီးကို ဂုဏ္ထူးနဲ႔ ေအာင္ၿပီေလ…။

စာေရးသူ...ကိုကိုးအိမ္