မိုးေတြရြာေနျပီဗ်ိဳ႕

ေဟး မိုးေတြရြာျပီဗ်ိဳ႕ ... မန္းတေလးျမိဳ႕ၾကီးမိုးရြာျပီဗ်ိဳ႕ .. အဟဲ ၀မ္းသာလြန္းလုိ့ အသိေပးလိုက္တာပါ.. ကိုကိုိုးအိ္မ္တုိ့ငယ္ငယ္တုန္းကဆို မိုးရြာျပီိဆို အလုအယက္နဲ့ ေဘာလံုးဆြဲျပီး ေဘာလံုးကြင္းထဲ ေျပးၾကေတာ့တာကိုး။ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ညီပါ့ဗ်ာ ။ ဒီလိုမိုးဦးက်ခါနီး ေသေအာင္ပူတဲ့အခ်ိန္ဆို အခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္ေပ်ာက္ေနၾကမွန္းမသိရ။ မိုးဦးေလးမ်ား က်ျပီဆိုရင္ျဖင့္ အလ်ွိဳအလ်ွိဳေပၚလာ လိုက္ၾကတဲ့ သေကာင့္သားေတြက ေဘာလံုးပိုက္လုိ့ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ရြာဦးေက်ာင္းကိုသြားျပီး ေဘာလံုးကန္ၾက၊ မိုးေရေတြေခ်ာျပီးလဲၾကနဲ့ အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြေပါ့။ ခုေနမ်ားအဲလို အခ်ိန္မ်ိဳးေလးေတြ ျပန္လိုခ်င္စမ္းပါဘိေတာ့.။ အင္း ... ေဆာ့ၾကရင္းနဲ့လည္း ႏွမ၊ အမ ဆဲၾကဆိုၾကလည္း တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲဘာမွမရွိဘဲ နားလည္မွဴ႕ေတြနဲ့ ငယ္ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတာေပါ့ေလ။.. မိုးေရထဲမွာ သီခ်င္းေတြေအာ္ဆိုၾက ၊ ေပ်ာ္ၾကရြွင္ၾကနဲ့ ခုလိုအခ်ိန္မွာ အဲလိုဘ၀မ်ိဳး ဘယ္ျပန္ရနိုင္ေတာ့မလည္းေလ။ ကိုကိုးအိမ္တုိ့မွာ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ အလုပ္ေတြၾကားမွာပဲ ေခါင္းမေဖာ္နိုင္ၾကေတာ့တဲ့ ဘ၀ေရာက္ေနၾကရျပီေလ။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာလည္း ဆိုင္ရာဆိုင္ရာေတြမွာ သူတုိ့အလုပ္နဲ့ သူတုိ့ဆိုေတာ့ ဘယ္ျပန္ေတြ႕နိုင္မလည္းေပါ့..။ မနက္မိုးလင္းျပီဆိုတာနဲ့ အလုပ္၊ ေက်ာင္း၊ သင္တန္း နဲ့ အဆက္မျပတ္လည္ပတ္ေနရတာ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိ္ု္ယ္သနားမိပါရဲ႕။ ငယ္တုန္းကလည္း ေက်ာင္းတက္ရ၊ စာက်က္ရလုိ့ အသက္ျမန္ျမန္ၾကီးခ်င္၊ ခုလိုမြန္းၾကပ္မွဴ႕ေတြခံစားရျပန္ ေတာ့လည္း ျပန္ငယ္ခ်င္နဲ့ က်ြန္ေတာ္စိတ္ေတြဟာလည္း အရူးစိတ္လုိပါပဲေလ..။ ဒါနဲ့ ဒီေန့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အလည္ေရာက္ေနတာနဲ့လည္းၾကံဳ၊ မန္းတေလးမိုးကလည္း သဲၾကီးမဲၾကီးဆိုေတာ့ ငယ္မူငယ္ေသြးေတြၾကြလာေကာဆိုပါေတာ့.။ ဘယ္ရမလည္း  သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး ေဘာင္းဘီတိုေလးေတြ၀တ္ အေဆာင္ကသူငယ္ခ်င္းေတြေခၚ ေဘာလံုးကိုင္ျပီး မန္းတေလးတကၠသိုလ္အေနာက္ဘက္ မွာရွိတဲ့ ေဘာလံုးကြင္းကိုသြားျပီး ေဘာလံုးကန္ၾကတာေပါ့။ ေခ်ာလဲလုိ့လဲ၊ ၀မ္းလ်ားေမွာက္က်တဲ့သူကက်နဲ့ တကယ့္ ပီဘိ ကေလးေလးေတြဘ၀ကိုျပန္ေရာက္သြား သလိုပါပဲဗ်ာ..။ ဒီအခ်ိန္မွာအလုပ္ဆိုတာလည္း ေခါင္းထဲမွာမရွိေတာ့၊ ရည္းစားထားဖုိ့လည္းစိတ္မကူးမိေတာ့ (အဟဲ..လူပ်ိဳၾကီးဆိုေတာ့ ရည္းစားထားဖုိ့ပဲ စိတ္ထဲရွိတာကို.. ေျပာရတာလည္းရွက္ပါ့) မိုးရြာရင္မိုးေရခ်ိဳးမယ္ သီခ်င္းကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ျပန္ေျပာရင္း လည္း ညည္းမိပါ့.။ မန္းတေလးေနကလည္း ဒီေန့ေန့လည္ထိက ေသမေလာက္ပူေနခဲ့တာဆိုေတာ့ ကိုကိုးအိမ္တုိ့မွာ လည္း ခုမွ အေမ့ဗိုက္ထဲက ထြက္လာတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္မွဴ႕မ်ိဳးနဲ့ အျပတ္ကဲ့ေတာ့တာကိုး။ ဒါေတာင္ မန္းတေလးမွာ က်ြဲဆည္ကန္ဟိုဘက္ လံုး၀မိုးမရြာဘူးဆိုပဲ..။ တျခားေရရွားတဲ့ ျမိဳ႕ေတြလည္း မိုးမွရြာပါ့မလားလုိ့ ေတြးျပီးစိတ္ပူမိေသးသဗ်..။ အင္း ေျပာလက္စနဲ့ က်ြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က မိုးရာသီထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ ေဖာက္သည္ခ်ရဦးမဗ်။ က်ြန္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ေလာက္ ကေပါ့။ အထက္တန္းတုန္းက မတၱရာမွာ ေက်ာင္းေနခဲ့တာကိုး။ မိုးေတြအရမ္းရြာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ  ထီးေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ့ က်ြန္ေတာ္ ေက်ာင္းလစ္လာခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီခ်ိန္မွာပဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အေဖာ္မပါ တစ္ကိုယ္တည္း လမ္းေလ်ွာက္လာခဲ့ပါေရာ။ ဒီလုိနဲ့ ဘာရယ္မဟုတ္ အမွတ္တမဲ့ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ေကာင္မေလးခမ်ာ အားငယ္ေနပံုေပါက္ပါတယ္။ အၾကည့္ေတြကလည္း က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ျဖစ္ေနတယ္ဗ်။ ဒါနဲ့ေကာင္မေလးကိုသြားေမး မိတာေပါ့။ အမိ တစ္ေယာက္တည္းမို့ အားငယ္ေနလား.. ေမာင္ၾကီးလုိက္ေလ်ွာက္ေပးမယ္ေပါ့။ အဟဲ ဒီလုိေလးလည္း ေျပာလုိက္ေကာ ေကာင္မေလးက က်ြန္ေတာ့္ကို အားနာတဲ့အၾကည့္ေလးနဲ့ ေနပါေစတဲ့ ..မ်က္လံုးေလး၀င့္လို့ေပါ့။ ဒါနဲ့ က်ြန္ေတာ္ကလည္း ေစတနာေတြပိုျပီး ရပါတယ္ တစ္ေက်ာင္းတည္းသားေတြပဲ ကူညီရမွာေပါ့ဆုိျပီး အဟဲ..မွိဳရတဲ့မ်က္ႏွာနဲ့ ေကာင္မေလးကို ေက်ာင္းထဲထိေရာက္ေအာင္ လို္က္ပို့ျဖစ္လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီအက်ိဳး ဆက္ကေတာ့ ေနာက္တစ္ေန့မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ြန္ေတာ္တုိ့ႏွစ္ေယာက္ကို တြဲစၾကပါေလေရာ ။ ဒီကေမာင္မွာလည္း ျမဴးလုိ့ေပါ့..။ အဲေနာက္တစ္ရက္မွာပဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အဲဒီေကာင္မေလးမွာ ရည္းစားရွိတယ္လည္း လာေျပာလုိက္ေကာဗ်ာ။ ဖုန္ကန္ရာဇီေတာင္ၾကီး ခ်က္ခ်င္းအရည္ေပ်ာ္က်သြားသလို ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာၾကီးခံစားလုိက္ရတယ္ခင္ဗ်.. ။ ကိုကိုးအိမ္ရဲ႕ မိုးရာသီခ်ိန္ပါ ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ အဲဒီလုိ...။ ဒါနဲ့ပဲ က်ြန္ေတာ္လည္း တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ဘယ္ရမလည္း ရွိသမ်ွအခ်စ္ေတြကို တကၠသိုလ္ေျမက ေက်ာင္းသူေတြကို မ်ွေ၀ေပးထားခဲ့တာေပါ့... ရုပ္ကလည္း လန္းေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲဗ်ိဳ႕.. ျပိဳတိုင္းၾကိဳက္တဲ့ ငွက္ေပ်ာခိုင္(အဲ.. ေယာင္လုိ့ ႏွင္းဆီခိုင္) ၾကီးျဖစ္ခဲ့တာေပါ့... ေျပာရင္လည္းၾကြားရာက်ပါတယ္... ဒါနဲ့ မိုးရာသီေရာက္ျပီဆုိရင္ စိတ္က ေယာက္ယက္ေတြခတ္ျပီး ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ေပါ့ဗ်ာ။ အင္း ေန့လည္ပိုင္းမိုးရြာျပီးေတာ့လည္း ခုနကသူငယ္ခ်င္းနဲ့ ဆိုင္ကယ္စီးျပီး ျမိဳ႕ပတ္တာ မိုးနံ့ေလးနဲ့ဆိုေတာ့ ေလညွင္းခံလုိ့ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ.. ဒါနဲ့ မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ ဘေလာ့ဂါေဘာ္ေဘာ္တုိ့ကို ေျပာျပခ်င္ေနတာနဲ့ ဒီပို့စ္ေလးကိုလာေရးတာပါ.. အင္း.. စိတ္ထဲကလည္း သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုညည္းေနမိပါရဲ႕...။ မိုးရြာရင္မိုးေရခ်ိဳးမယ္၊ 

                                                   ေဖေဖလာရင္နို႕စို႕မယ္၊ ေမေမလာရင္အုန္းသီးခြဲစားမယ္

အဲ..ေယာင္လုိ့ဗ်ိဳ႕...။ ေမေမလာရင္နို႕စို႕မယ္၊ ေဖေဖလာရင္အုန္းသီးခြဲစားမယ္ (အဟီး..ေဖေဖက  နို႕စို႕လို့ဘယ္ရမလည္းေနာ့)


ကမၻာေပၚမွာရွိရွိသမ်ွ ေ၀ေနယ်ာ အားလံုး ခ်မ္းသာျခင္းသုခနဲ့ ျပည့္စံုနိုင္ၾကပါေစ


စာေရးသူ...ကိုကိုးအိမ္(၁၆.၅.၂၀၁၀)ည ကိုးနာရီ သံုးဆယ္မိနစ္