ဘာသာေရး ျပႆနာ ( ၃ )

( ဘဒၵႏၲ တိေလာကသာရ ေျဖသည္ )

(ေမး) (အသက္တေထာင့္သံုးဆယ္)
အရွင္ဘုရား၊ သက္ေတာ္ ၁၀၃၀-ရွိသည္ဆိုသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလားဘုရား။ လူ႔သက္တမ္းတရာေခတ္၌ အသက္ ၁၀၃၀-ရွိသည္ဆိုေသာ ထြက္ရပ္ေပါက္၀ိဇၨာဓိုရ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေပၚေပါက္ေနပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္၌ ထိုကဲ့သို႔ သက္တမ္းရွည္ေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ရွိခဲ့ပါသလား။ ရွိခဲ့ပါလွ်င္ သက္ေတာ္အရွည္ဆံုးေသာ ရဟႏၲာ အရွင္သူျမတ္၏ သက္ေတာ္ႏွင့္ အမည္နာမေတာ္ကို သိလိုပါသည္။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါအရွင္ဘုရား။
(ေရလႈိင္း-ဆားငန္ေျမ)

(ေျဖ)
သက္တမ္းတရာတမ္းတြင္ အလြန္ကုသုိလ္ေကာင္းပါမွ အသက္တရာထက္ အနည္းငယ္သာ ပို၍ေနရေၾကာင္း၊ မည္မွ် ကုသိုလ္ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ အသက္ႏွစ္ရာအထိ မေနရေၾကာင္း ဘုရားေဟာေတာ္မူခ်က္ ရွိေလသည္။ ဒုတိယံ ၀ႆသတံ အပတြာ ၀ီသာယ ၀ါ၊ တႎသာယ ၀ါ စတၱာလီသာယ ၀ါ ပညာသာယ ၀ါ သ႒ိယာ ၀ါ ၀ေႆ ဟိ အဓိကမၸိ ၀ႆသတႏၲိ အေတၳာ၊ သဗၺမၸိေဟတံ၊ ဒုတိယံ ၀ႆသတံ အပတၱတၱာ အပၸႏၲိ ၀ုတၱံ။ ( အဘိ ႒ ၂-၅၀၃) အသက္အရွည္ႏိုင္ဆံုး တရာ့ေျခာက္ဆယ္သာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က အရွင္ဗာကုလမေထရ္သည္ သက္ေတာ္ ၁၆၀-ရွည္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤလူ႔သက္တမ္း တရာေခတ္တြင္ အသက္တေထာင္ေက်ာ္ ရွည္သူ မရွိႏိုင္ေၾကာင္း၊ အသက္ ႏွစ္ရာထိ ရွည္သူပင္ မရွိေၾကာင္း မွတ္းသားသင့္ပါသည္။
********************************************************************************

(ေမး) ( ကုသိုလ္၏ တူေသာအက်ိဳးေပး)
အရွင္ဘုရား၊ အခ်ိဳ႔ေသာ လူသားမ်ား၏ ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ မေကာင္းေသာအကုသိုလ္လုပ္လွ်င္ တူေသာအက်ိဳးကို ေပးတတ္သည္-ဟု ဆိုေနၾကပါသည္။ ေကာင္းေသာကုသိုလ္အလုပ္က တူေသာအက်ိဳးကို မေပးႏိုင္ဘူးလားဘုရား။ ကုသိုလ္အလုပ္၏ တူေသာအက်ိဳးေပးပံုကို သာဓကေဆာင္၍ ေျဖၾကားေပးေစလိုပါသည္ဘုရား။
(အရွင္၀ါယမ-တပ္ကုန္း)

(ေျဖ)
ဆြမ္းဆက္ကပ္ရာ၌ သက္ရွည္, ဆင္းလွ, ခ်မ္းသာရ, ဗလ, ဉာဏ္ပညာ-ဟူေသာ သံဃာေတာ္မ်ားရသည့္ ဆြမ္းအက်ိဳး ငါးပါးမွာ အလားတူ ဆြမ္းဒကာမ်ားလည္း ရေၾကာင္း ဆိုပါသည္။ ထို႔အတူ ကထိန္သကၤန္းလွဴရာ၌ အနာမႏၲစာရ-စေသာ သံဃာေတာ္မ်ားရေသာ ကထိန္အက်ိဳး ငါးပါးႏွင့္အလားတူ ( သြားေလရာရာ၊ ေႏွာင့္ယွက္ကြာ၍၊ ဥစၥာထားသြား၊ မပ်က္ျပားႏွင့္၊ ေသာက္စားအစာ၊ ေဘးကင္းကာျပင္၊ ဥစၥာမ်ားလ်က္၊ သူမဖ်က္ဘဲ၊ သူ႔ထက္ထူးကာ၊ ရရွိလာသည္၊ ဒကာအက်ိဳးေပးပံုတည္း-) ဟူသည္တို႔မွာ ကုသိုလ္အလုပ္၏ တူေသာအက်ိဳးေပးပံုမ်ားပင္ဟု မွတ္ရပါမည္။
*********************************************************************************

(ေမး) (ကိုယ့္ကိုယ္ကို သတ္ျခင္း)
အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေအာင္သတ္၊ ပါဏာတိပါတ္ အကုသိုလ္၊
သင့္မသင့္၊ ေဖာ္ဖြင့္သာဓကရယ္ႏွင့္၊ စာျပဆရာျမတ္၊ ပုဒ္ပါဌ္ဖြင့္ဆို။
သိလိုပါ ထိုထိုပ စကား၊ အဖန္ဖန္ ငါးရာမွန္ ကမၻာက်ေအာင္၊ ပါဏကိုယ္တိုင္သတ္ပါသတဲ့၊
မွတ္လာသည္ကို ထိုအေၾကာင္းကို ေပါင္းေျဖပါဘုရား။
( ကဗ်ာဆို သာခ်ိဳ၊ ဗဟန္းျမိဳ႔နယ္)

(ေျဖ)
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖယ္ကာထား၊ တပါးေသာသတၱ၀ါ၊
ပါေဏန ပါဏသညီျပ၊ မွတ္ၾကစရာ။
ပရပါဏာမွ (ကိုယ္မွတပါး အျခားသတၱ၀ါမွ) သင့္ပါရ မွန္စြာ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မသင့္။
ဖန္ငါးရာ ဘယ္စာမွာ ဆိုမရွိပါဘူး၊ ေရးသိပါလင့္။

အတၱာနံ မုဥၥိတြာ ပရပါဏမွိ ပါဏသညိတာ လကၡဏႆ အဂၤႆ အဘာ၀ေတာ၊ ေန၀တၳိ ပါဏာတိပါေတာ။
အတၳေတာ ပန ပါေဏ-ပါဏသညိေနာ ပရသ ဇီ၀ိတိျႏၵိယုပေစၧဒက ပေယာဂသမု႒ာပိကာ ကာယ၀စီဒြါရာနံ အညတရ ဒြါရပၸ၀တၱာ ၀ဓက ေစတနာ။ ( သာရတၳ ဋီ ၁-၃၄၂ )
*********************************************************************************

(ေမး) ( ဧကဗီဇိ ေသာတာပန္ႏွင့္ သကဒါဂါမ္)
အရွင္ဘုရား၊ ဧကဗီဇိ ေသာတာပန္သည္ တႀကိမ္သာ ပဋိသေႏၶေနေတာ့မည္ ဆိုပါသည္။
သကဒါဂါမ္သည္ လူ႔ျပည္သို႔ တႀကိမ္သာ လာသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ၄င္းတို႔ႏွစ္ဦး တႀကိမ္ခ်င္း မည္သို႔ ကြာျခားပါသနည္း။ ရွင္းလင္းသိသာေအာင္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
( ခင္ျငိ္မ္းျငိမ္း-အဘိဓမၼာသင္တန္းသူ ၀

(ေျဖ)
ဧကဗီဇိ ေသာတာပန္ဆိုသည္မွာ ဧတၳ ဧကႆဘ၀ႆ ဗီဇံ ဧကေႆ၀ အတၳီတိ ဧကဗီဇိ၊ ဤပုဂၢိဳလ္အား တႀကိမ္သာလွ်င္ျဖစ္ေသာ ဘ၀၏ပဋိသေႏၶ ဟူေသာ မ်ိဳးေစ့ရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဧကဗီဇိ မည္၏-ဟုဆိုသျဖင့္ တဘ၀မွ်သာ ပဋိသေႏၶမ်ိဳးေစ့ရွိ၍ ႏွစ္ဘ၀ ပဋိသေႏၶ မေနရေတာ့ေပ။

သကဒါဂါမ္ကား ဣဓပန ပတြာ ေဒ၀ေလာေက ယာ၀တာယုကံ ၀သိတြာ ပုန ဣဓ ဥပၸဇၨိတြာ ပရိနိဗၺာယေႏၲာစ ဂဟိေတာတိ ေ၀ဒိတေဗၺာ (ပုဂၢလပညတၱိ အ႒ကထာ) ဆိုေသာေၾကာင့္ ဤလူ႔ျပည္၌ သကဒါဂါမိဖိုလ္သို႔ေရာက္၍ နတ္ျပည္၌ျဖစ္ကာ အသက္တမ္းအတိုင္း ေနျပီးမွ တဖန္ ဤလူ႔ျပည္သို႔ တႀကိမ္ျပန္လာသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဤလူ႔ျပည္၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရသျဖင့္ (ဧကဗီဇိ ေသာတာပန္က ပဋိသေႏၶတႀကိမ္၊ သကဒါဂါမ္က ပဋိသေႏၶ ႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္၍) ထူးျခားမႈကို မွတ္သားထားသင့္ပါသည္။
********************************************************************************

(ေမး) (၀ိညာဥ္)
အရွင္ဘုရား၊ ဗုဒၶဘာသာအလိုအရ ၀ိညာဥ္ (လိပ္ျပာ) မရွိဟု သိရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဘာသာေရးစာေစာင္မ်ားတြင္ ေသခါနီးလူ၏ ၀ိညာဥ္က ငရဲျပည္သို႔ေရာက္သြားျပီး အခ်ိန္မက်ေသးသျဖင့္ လူ႔ျပည္သုိ႔ျပန္လာ၍ မိမိတို႔အေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာျပသည့္ ေသရြာျပန္မ်ားအေၾကာင္းကို မၾကာခဏ ဖတ္ရပါသည္။ ၄င္း၀ိညာဥ္ကို မည္သို႔ေခၚဆိုပါမည္နည္း။ ၄င္း၀ိညာဥ္သည္ ၃၁-ဘံုတြင္ မည္သည့္ဘံု၌ ပါ၀င္သည္ကို သိလိုပါသျဖင့္ ေျဖၾကားေပးပါရန္ ရိုေသေလးစားစြာ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါသည္ဘုရား။
(ဦးေက်ာ္ဇင္-သာေကတ)

(ေျဖ)
ေသခါနီး ငရဲျပည္သို႔ေရာက္သြားျပီး မေသဘဲ ျပန္လာ၍ အျဖစ္ကို ေျပာျပသူမ်ားသည္ ဂတိနိမိတ္ထင္ျပီးမွ မေသဘဲ ျပန္ရွင္လာျခင္း-ဟု မွတ္သင့္ပါသည္။ မည္သူမဆို ကံ ကမၼနိမိတ္ ဂတိနိမိတ္ သံုးမ်ိဳးထင္ျမဲတြင္ ဂတိနိမိတ္က ငရဲကို ျမင္ျပီးမွ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ မေသဘဲ ျပန္ေကာင္းလာျပီး ထိုအခ်ိန္တြင္ ကုသိုလ္ျပဳ၍ ေဒ၀နိမိတ္ေျပာင္းကာ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္သြားျခင္းမ်ိဳးလည္း ရွိပါသည္။

ေသာဏရဟႏၲာ၏ ခမည္းေတာ္ မုဆိုးႀကီးကို ေသာဏရဟႏၲာက အိုႀကီးအိုမွ ရဟန္း၀တ္ေပးထားရာ ေသခါနီးတြင္ ငရဲေခြးႀကီးမ်ား အကိုက္ခံေနရေသာ ဂတိနိမိတ္ ထင္လာ၍ ေအာ္ဟစ္ေနသျဖင့္ ေသာဏရဟႏၲာက ကိုရင္မ်ားကို ပန္းမ်ားခူးခိုင္းကာ ဖခင္ရဟန္းႀကီးအား ဘုရားေရွ႔သို႔ ေညာင္ေစာင္းႏွင့္ယူလာျပီး အပူေဇာ္ခိုင္းေလသည္။ ထိုအခါ ငရဲဂတိ နိမိတ္မ်ား ေပ်ာက္ျပီး နတ္ျပည္နိမိတ္မ်ားျမင္၍ ကြယ္လြန္ေသာ္ နတ္ျပည္၌ျဖစ္ေၾကာင္း ၀တၳဳရွိပါသည္။

ထို၀တၳဳအရ ပထမငရဲနိမိတ္ထင္၍ မေသဘဲ ျပန္ေကာင္းလာျပီးေနာက္ ကုသိုလ္အဟုန္ေၾကာင့္ ေဒ၀နိမိတ္ေျပာင္းထင္သည္ကို ေထာက္၍ ေသခါနီး ဂတိနိမိတ္ထင္ျခင္းကို ၀ိညာဥ္ဟု ယူဆေျပာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေသ၍ လူ၀င္စားျဖစ္သူမ်ားကလည္း ထိုဂတိနိမိတ္ကိုပါ ျပန္၍ ျမင္ျပီး ၀ိညာဥ္လြင့္ပါးသြားဟန္ ေျပာဆိုၾကသည္လည္း ရွိပါသည္။ ဂတိနိမိတ္ကို ၀ိညာဥ္ထင္ေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ တခါတရံ ေပတေလာကသို႔ ေရာက္သြားသည္ကိုလည္း ၀ိညာဥ္ဟုုထင္၍ ေျပာၾကပါသည္။ ေပတေလာက၌ ရုပ္ေရာ နာမ္ပါရွိေသာ္လည္း ရုပ္ကို လူမ်ားမျမင္ရ၍ ၀ိညာဥ္ နာမ္ လိပ္ျပာေကာင္ဟု အထင္မွား ေျပာၾကားၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားရန္ ေျဖၾကားအပ္ပါသည္။
*********************************************************************************

(ေမး) ( ပါရာဇိကႏွင့္ ကန္ေတာ့ျခင္း)
အရွင္ဘုရား၊
(၁) ပထမပါရာဇိကက်ျပီးေသာ ရဟန္းသည္ သိကၡာခ်ရန္ လို-မလို၊ အကယ္၍ တဦးဦးထံခ်မိပါက အက်ိဳးအျပစ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား။ မဂ္ဖိုလ္၏ အႏၲရာယ္ေကာ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလား။
(၂) ဘုရားရွိခိုးတဲ့အခါမွာ ရတနာသံုးပါးႏွင့္ အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ မိဘ၊ ဆရာသမားမ်ား၊ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးသူမ်ားအေပၚ ျပစ္မွားမႈမ်ားကို ဘုရားေရွ႔ေမွၾက္၌ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့လွ်င္ အျပစ္မ်ားသည္ ေက်ေပ်ာက္ႏိုင္ပါသလား။ ဤေမးခြန္း ၂-ခ်က္ကို သိလိုပါ၍ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးေအာင္ျမင့္-ရမည္းသင္း)

(ေျဖ)
ပါရာဇိကေလးပါးလံုးမွာပင္ ပါရာဇိကက်ျပီးေသာ ရဟန္းအေနျဖင့္ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ကို လြန္က်ဴးျပီးသည္ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ သိကၡာက် (လူျဖစ္) သြားျပီးျဖစ္၍ သိကၡာထပ္ခ်ေနစရာ မလိုေတာ့ပါ။ လူ႔ဘ၀ (သ္ု႔မဟုတ္-လူျဖစ္ျပီးမွ သာမေဏ၀တ္၍ သာမေဏဘ၀) ရေသ့ဘ၀တို႔ျဖင့္ တရားအားထုတ္လွ်င္ မဂ္ဖိုလ္အႏၲရာယ္မျဖစ္ပါ။

ဘုရားရွိခိုး ကန္ေတာ့ရာ၌ ရတနာသံုးပါးအား ကန္ေတာ့ခ်ိန္တြင္တျခားမိဘဆရာသမားစသည္တို႔အား ျပစ္မွားမ်ားကိုပါ အမွတ္တရ ထည့္သြင္းကန္ေတာ့ပါက ထိုျပစ္မွားခဲ့ေသာ အျပစ္မ်ား ေက်ေပ်ာက္ႏိုင္ပါသည္။ မိဘ၊ ဆရာသမား၊ ဦးႀကီး၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ အကို၊ အမ၊ စသည္ အထူးထည့္ဆိုရန္ မလိုပါ။ စိတ္ထဲ ႏွလံုးထဲမွ သတိတရ ႏွလံုးသြင္းရန္သာ လိုပါသည္။
********************************************************************************

(ေမး) (အရူပဘံုေလးရြာ အရိယာ ရွိ-မရွိ)
အရွင္ဘုရား၊
ရုပ္ခႏၶာ သူမရွိ၊ ဘူမိတဲ့ေလးရြာ။
အရိယာ ရွိ-မရွိ၊ သိခ်င္လွပါ။
အခ်ိဳ႔ေသာ စာေစာင္မွာ၊ ရွိပါတယ္ဆိုထား။
ဘယ္ဟာဘယ္လို မွတ္ရမယ္၊ ျမတ္ဆရာ က၀ိေႏၵာ ေဟာျပပါဘုရား။
(ခ်မ္းေျမ႔ၾကည္-ေကာလင္း)

(ေျဖ)
ရုပ္ခႏၶာ သူမရ၊ အရူပဘံုေလးရြာ။
မဂ္ေသာတာမွတပါး၊ ရျငားရိယာသတ္ ရွိလတ္မွန္စြာ။
ပရေတာေဃာသတဲ့၊ ဗုဒၶရဟႏၲာတို႔
ေဒသနာေထာက္ပံ႔ကင္းတာမို႔၊ ရွင္းပါရ မဂ္ေသာတာ မွတ္ပါေတာ့ အျမဲ။
ဘိဓမၼာ သိစရာဒီပနီက ဤသည္ကို ဤႏွယ္ဖြင့္တယ္ သိသင့္သည္ပဲ။

ပရေတာေဃာသပစၥယာ ဘာ၀ေတာ ပထမမေဂၢါပိ၊ အရူပေလာေက န ဥပလဗၻတိ။ ပထမမဂၢ၀ဇၨိတ သတၱေလာကုတၱရ စိတၱာနီတိ အာရုေပၸ ေဒြစတၱာလီသ ၀ီထိစိတၱာနိ ဥပလဗၻႏၲိ။
( အဘိဓမၼတၳ သဂၤဟ ဒီပနီ၊ ၁၆၂)
*********************************************************************************

(ေမး) ( ကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္)
အရွင္ဘုရား၊ သိကၡာပုဒ္ ကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္ဟု ေျပာဆိုေသာစကား ရွိပါသည္။ ၄င္းကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္ ဆိုရာ၌ မည္မွ် ေက်ာ္သည္ကို အတိအက် ေဖာ္ျပေျဖၾကားေစလိုပါသည္ အရွင္ဘုရား။
(ရွင္သာဂရဉာဏ-မံုရြာ)

(ေျဖ)
ကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္ ဟူေသာစကားမွာ ကုေဋ ကိုးေထာင္ တရာ့ ရွစ္ဆယ္ ငါးသန္း သံုးေသာင္း ေျခာက္ေထာင္ (၉,၁၈၀,၅၀၃၆၀၀၀) ျဖစ္ပါသည္။ ပါဠိဂါထာမွာ
န၀ေကာဋိသဟႆာနိ၊ အသီတိ သဟေကာဋိေယာ။
ပညာသ သတ သဟႆာနိ၊ ဆတၱႎသာစ ပုန ပေရ။
ဧေတ သံ၀ရ၀ိနယာ၊ သမၺဳေဒၶန ပကာသိတာ။
ေပယ်ာလ မုေခနိႏၵိ႒ာ၊ သိကၡာ၀ိနယ သံ၀ေရ။ (၀ိသုဒၶိ)

ယင္းကိုေရွးဆရာတို႔သည္ ( ေနနတ္နီးတိုင္း၊ ဂႏိုင္းမိုးနန္၊ ဟုန္ယာဥ္စ်ာန္) ဟု ပိဋကတ္သခ်ၤာနည္းျဖင့္ ဖြဲ႔ဆိုထားခဲ့ပါသည္။

( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၁-ခု ေအာက္တိုဘာလ )

ျဖန့္ေ၀သူ....ကိုကိုးအိမ္