အခါတပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ညဥ့္တညဥ့္၏ သန္းေခါင္းအခ်ိန္ေလာက္တြင္ နတ္သားတပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ျပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားကို ေမးေလွ်ာက္သည္။
ျမတ္စြာဘုရား
၁။ မိမိ၏ စည္းစိမ္ဥစၥာေနရာကို တခဏမွ် ဖဲခြါ၍ ခရီးသြားေနရသူအတြက္ အေဆြခင္ပြန္းကား အဘယ္သူျဖစ္ပါသနည္း။
၂။ မိမိအျမဲေနရာအိမ္မွာ အဘယ္သူသည္ ေန႔စဥ္ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ျဖစ္ပါသနည္း ဘုရား။
၃။ မိမိအတြက္ ျပဳဖြယ္ကိစၥႀကီးငယ္ ျဖစ္ေပၚလာသူအတြက္ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းကား အဘယ္သူ ျဖစ္ပါသနည္းဘုရား။
၄။ ေနာင္တမလြန္ဘ၀အတြက္ကား အဘယ္သူသည္ အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္ပါသနည္း ဘုရား။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက-
၁။ အို-နတ္သား မိမိ၏ စည္းစိမ္ဥစၥာေနရာကို တခဏမွ် ဖဲခြါ၍ ခရီးသြားေနသူအတြက္ အေဆြခင္ပြန္းကား အေရးၾကံဳႀကိဳက္ပါက ကူညီေဖာ္ရသည့္ အတူ သြားဖက္အေဖာ္အေပါင္း ျဖစ္သည္။
၂။ မိမိ၏ အျမဲေနရာ အိမ္မွာမူအေဆြခင္ပြန္းကား ကိစၥႀကီးငယ္တို႔ကို အႏြံနာခံ၍ စီမံျပဳလုပ္ေဆာင္ရြက္ေပးေသာ မိခင္ ျဖစ္သည္။
၃။ မိမိအတြက္ ျပဳဖြယ္ကိစၥႀကီးငယ္ ျဖစ္ေပၚလာသူအတြက္ အေဆြခင္ပြန္းကား မိမိ၏အက်ိဳးစီးပြားကို လိုလားေသာသူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။
၄။ ေနာင္တမလြန္ဘ၀အတြက္ကား မိမိကိုယ္တိုင္ ျပဳစုခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းသဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္-ဟု ေဟာေတာ္မူသည္။
( အတတ္ပညာသင္ၾကားရာ၌ ျဖစ္ေစ၊ ေငြအသျပာစေသာ ပစၥည္းဥစၥာတကယ္လိုအပ္ေနသည့္ အခါ၌ျဖစ္ေစ ကိုယ္အား ႏႈတ္အား ပစၥည္းဥစၥာအားတို႔ျဖင့္ တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီေဆာင္ရြက္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းသည္သာ မိတ္ေဆြစစ္မည္၏။
ေသရည္ေသရက္ ေသာက္စားေလာင္းကစားျပဳေသာအခါတို
(သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္၊ ေဒ၀တာသံယုတ္ ဇရာ၀ဂ္ မိတၱသုတ္)
စာေရးသူ....ကိုကိုးအိမ္
=========
မိတ္ေဆြေကာင္းမိတ္ေဆြျမတ္
အမ်ိဳးအစား ဘာသာေရး |
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 ေယာက္ကစာမူခေပးသြားပါတယ္:
Post a Comment